Krótko i treściwie o problemach na kanale YouTube… Tym razem piguła informacyjna o szpiegowskim biznesie CSI: Polska vs. Świat. Starcie pierwsze. Dlaczego pierwsze? Temat Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu jest bowiem przeogromny. W tym starciu poruszyłem tematy, które mogą stać się podstawą do dalszych rozważań… Jak wyszło porównanie (podstaw) polskiego szpiegowskiego biznesu w porównaniu ze światem? Szok, ale… chyba nie najgorzej. Ale ocena należy do Ciebie 🙂 Jako, że diabeł tkwi w szczegółach, to dopiero bliższe przyjrzenie się poszczególnym kwestiom może ujawnić szereg różnic. Ale tego wszystkiego nie mogłem umieścić w jednym odcinku…
O CZYM PRZECZYTASZ:
- Co jest szpiegowskim biznesem?
- Czym jest CSI – Corporate Security Intelligence czyli Wywiad Bezpieczeństwa Biznesu?
- Jakie zawody wchodzą w zakres szpiegowskiego biznesu?
- Jak wygląda certyfikacja zawodowa?
- Jak rozwijał się ten biznes na świecie?
- … a jak w Polsce?
A przy okazji...
Jeśli interesuje Cię tematyka Bloga:dołącz do grupy na Facebooku
obserwuj stronę Facebooka
zasubskrybuj Newsletter
obserwuj Instagram
I nie zapomnij zaglądać na Vloga 🙂
A TUTAJ możesz zostać Patronem Bloga!
Wystarczy, że zechcesz... :-)Miłego oglądania! I czytania 😉
Poniżej, w tym artykule znajduje się omówienie filmu 
A TERAZ PO KOLEI…
Cały czas rozwija się kanał Szpiegula na YouTube. Wiem, że wszystkiego jest za mało… przynajmniej w stosunku do tego co chcę pokazać! Ale cóż, doba zbyt krótka, życie zaś również ma swoje wymagania 🙂 …
Bardzo chcę podziękować mojemu producentowi wykonawczemu, a jednocześnie reżyserowi, operatorowi kamer i dźwięku.
I – co najważniejsze – to Ona tak cudownie wszystko zmontowała.
Dziękuję Ci Lena Herman Photography!!!
Nie zapominam również o artykułach na Bloga. Wiem, że na nie czekasz. Już niedługo kolejny…
Wszystko przed nami!
OMÓWIENIE
Napisałem już o prywatnym biznesie szpiegowskim w tym artykule. Czas na ciąg dalszy…
Współczesne firmy wywiadowczo-ochronne oferują trzy typy usług dla biznesu:
- informacje,
- analitykę,
- bezpieczeństwo i ochronę.
Ochrona inwestycji, szczególnie w krajach wysokiego ryzyka, jest bardzo istotnym kierunkiem działań prywatnych firm wywiadowczo-ochronnych. Wiąże się bowiem z firmami ubezpieczającymi ryzyko takiej inwestycji oraz faktoringiem jako metodą finansowania takiego ryzykownego biznesu.
Oznacza to, że podstawą współczesnego biznesu szpiegowskiego jest zarządzanie ryzykiem.
W Polsce biznes szpiegowski jest bardzo specyficzny, słabo rozwinięty.
Co do zasady bowiem cały polski biznes nie jest konkurencyjny! Choć może takim się stać… A ewentualny wyjątek zawsze pozostanie wyjątkiem 🙁
Nie zdajemy sobie sprawy jak wiele wykonujemy w Polsce zawodów związanych z biznesem szpiegowskim, realizowanym dziś na świecie w postaci CSI (Coporate Security Intelligence – Wywiad Bezpieczeństwa Biznesu).
Czym jest CSI?
Jest to kompleksowa metoda zarządzania przedsiębiorstwem poprzez kontrolę ryzyka:
- czyli szans (okazji biznesowych) i zagrożeń
- pojawiających się:
- zarówno w samej firmie,
- jak i w jej otoczeniu,
- na wszystkich poziomach zarządzania:
- strategicznym,
- taktycznym,
- operacyjnym.
Uwaga: o strategicznej piramidzie zarządzania przeczytasz w tym artykule.
Wywiad Bezpieczeństwa Biznesu to spójny system obejmujący:
- (strategiczny) wywiad biznesowy,
- inteligencję analityczną,
- bezpieczeństwo biznesu.
Krótko napomknę, że wywiad biznesowy jest to wywiad całościowy (poziomu strategicznego), obejmujący zarówno wywiad konkurencyjny (poziom taktyczny), jak i gospodarczy (poziom operacyjny)…
Mówienie o „strategicznym wywiadzie biznesowym” jest jak mówienie o „maśle maślanym„… Więcej o tych zagadnieniach
przeczytasz w tym artykule.
Jeśli zaś chodzi o inteligencję analityczną, to pod tym pojęciem rozumiemy całą analitykę firmy (ilościową i jakościową oraz modelowanie gospodarcze) dzięki której powstaje konkurencja analityczna przedsiębiorstwa.
Bezpieczeństwo biznesu zaś zawiera w sobie zarówno klasycznie rozumiany wywiad (gospodarczy i konkurencyjny), jak i kontrwywiad gospodarczy (m.in. ochrona lojalności pracowników, ochronę tajemnic przedsiębiorstwa – w tym patentów, znaków towarowych, informacji, wizerunku itd.). oraz ochronę osób i mienia.
Wydaje mi się, że teraz znacznie bardziej zrozumiałe staje się sformułowanie: Wywiad Bezpieczeństwa Biznesu.
Najważniejsza jest jednak kwestia ryzyka.
Żaden współczesny decydent (wspierany przez CSI) nie działa skutecznie w warunkach niepewności i ryzyka. Racjonalne decyzje można bowiem podejmować albo w warunkach pewności albo kontrolowanego ryzyka.
W polskiej rzeczywistości biznesowej jest to szczególnie istotne w dwóch zakresach zarządzania:
- należnościami (każda firma w końcu padnie jeśli nie ma dopływu należnej jej gotówki),
- podatkami (każda firma padnie po zapłaceniu niespodziewanego „domiaru”).
Jakie zawody wykonywane są w ramach biznesu szpiegowskiego?
Przede wszystkim:
- analitycy,
- researcherzy,
- menedżerowie.
Ale nie tylko. Możemy wymienić jeszcze przykładowo:
- bezpiecznicy,
- administratorów danych,
- oficerów Compliance,
- bankową analitykę kredytową,
- firmy windykacyjne
- firmy detektywistyczne, w szczególności detektywistyka biznesowa,
- audytorów, w szczególności śledczych,
- infobrokerów i wywiadownie gospodarcze (które tak naprawdę są wyspecjalizowanymi firmami infobrokerskimi),
- firmy analityczne,
- firmy ubezpieczeniowe, konkretnie wyspecjalizowane komórki (w tych firmach),
- firmy ochroniarskie,
- komórki wywiadu w korporacjach,
- komórki audytu wewnętrznego,
- dostawców techniki operacyjnej (sprzedawców i wytwórców),
- wyspecjalizowane kancelarie prawne,
- kancelarie doradców bezpieczeństwa,
- specjalistów z zakresu standardów międzynarodowych ISO:
- 9001 – Zarządzanie Jakością,
- 22301 – System Zarządzania Ciągłością Działania,
- 37001 – Przeciwdziałanie Korupcji,
- 27001 – System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji,
- 27002 – Wytyczne projektowania SZBI,
- 13335 – Raport SZBI,
- 31000 – System Zarządzania Ryzykiem.
…i tak dalej… Jest to cała rzesza ludzi pracujących faktycznie w tej branży.
Certyfikacja
Na rynku istnieje naprawdę sporo możliwości zdobycia różnorakich certyfikatów zawodowych.
Brakuje jednak możliwości zdobycia certyfikatów kompleksowych; całościowych. Można bowiem zdobywać tylko takie, które dają wycinki wiedzy; poszczególne kompetencje.
I tak: w przypadku wywiadu biznesowego (Competitive Intelligence) dostępne są ścieżki certyfikacyjne amerykańskiej ACI (Academy of Competitive Intelligence) lub niemieckiej ICI (Institute for Competitive Intelligence).
Gdy chodzi o certyfikaty z branży ochrony, to tutaj wybór jest przeogromny.
Przykładem jest amerykańska ASIS International, gdzie można zdobyć trzy różne, liczące się w świecie, certyfikaty:
- CPP (Certified Protection Professional),
- PCI (Professional Certified Investigator),
- PSP (Physical Security Professional).
Można również zdobyć certyfikaty audytorskie:
- audytu wewnętrznego (CIA – Certfied International Auditor),
- audytu śledczego (CFE – Certified Fraud Examiner).
Wszystkie te (i inne) certyfikaty międzynarodowe mają dwie negatywne cechy wspólne dla zawodów szpiegowskich na polskim rynku:
- koszt ich zdobycia jest wysoki (są bardzo drogie), gdyż są dostosowane do zachodniego pracownika i pracodawcy,
- przekazywana w trakcie ich zdobywania wiedza nie jest dostosowana jest do realiów polskich.
W związku z tym polski pracownik i polski pracodawca mają bardzo ograniczone możliwości zdobywania kwalifikacji zawodowych.
W pewnym zakresie wiedza ta jest dostarczana przez akademickich pracowników naukowych. Te możliwości są jednak bardzo ograniczone… Przede wszystkim dlatego, iż realizowane są w formie studiów podyplomowych – a więc ograniczone do grupy osób posiadających wykształcenie wyższe.
Dlaczego taki cenzus?
Nie wiem. Dla mnie to niezrozumiałe.
Certyfikacja CSI
Z tych właśnie powodów aktualnie intensywnie pracuję nad ścieżkami certyfikacyjnymi rozwoju CSI uwzględniając:
- dorobek firm zachodnich,
- doświadczenia i specyfikę polską (a właściwie środkowo-europejską),
- wymagania finansowe dostosowane do możliwości polskiego portfela.
Pozwolę sobie wskazać , iż projektowana ścieżka ścieżka szkoleniowa składa się z kursu podstawowego, dwóch specjalizacji oraz poziomu eksperckiego (menedżerskiego).
- kurs podstawowy:
- Podstawy CSI – uzyskanie Certyfikatu CSIF [Certified Corporate Security Intelligence Fundamentals],
- specjalizacje:
- Wywiadowca CSI – uzyskanie Certyfikatu CSIR [Certified Corporate Security Intelligence Researcher],
- Analityk CSI – uzyskanie Certyfikatu CSIA [Certified Corporate Security Intelligence Analyst],
- poziom ekspercki (menedżerski):
- Ekspert CSI – uzyskanie Certyfikatu CSIE [Certified Corporate Security Intelligence Expert].
- kurs podstawowy:
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o nich, jak również o postępach prac, to zaglądaj na tą stronę.
Moim zdaniem problem z Wywiadem Bezpieczeństwa Biznesu w Polsce leży w niewiedzy pracowników (zarówno pracujących w branży, jak i potencjalnych) i menedżerów oraz właścicieli firm co do znaczenia CSI dla konkurencyjności przedsiębiorstw. A także w braku wiedzy, doświadczenia i umiejętności z zakresu CSI w zawodach, które wykonują. Po to właśnie tworzę ścieżki certyfikacyjne i kursy zawodowe.
Historia CSI
Wywiad w biznesie nie jest sprawą nową. Zaistniał równolegle z aktywnością gospodarczą człowieka. I od samego początku był tak naprawdę tożsamy ze szpiegostwem gospodarczym, czyli kopiowaniem rozwiązań konkurentów (benchmarking czyli analiza porównawcza) oraz zbieraniem o nich informacji w zależności od bieżących potrzeb.
I taka sytuacja miała miejsce aż do 1980 roku. Ukazała się wówczas książka Michaela Portera „Strategie konkurencji. Metody analizy sektorów i konkurentów„. I całkowicie zmieniła sposób rozumienia wywiadu gospodarczego. Oddzieliła go również skutecznie od szpiegostwa gospodarczego. Informacje o konkurentach zaczęto zbierać w sposób planowy i zorganizowany.
Podsumowaniem tego przekształcania było utworzenie w 1987 roku najważniejszej prywatnej organizacji wywiadowców: SCIP (obecnie: Strategic and Competitive Intelligence Professionals czyli – przekładając znaczenie tej nazwy – Specjaliści d/s Wywiadu Biznesowego; początkowo organizacja nosiła nazwę Society of Competitive Intelligence Professionals – znaczeniowo w języku polskim tożsamą również z nazwą obecną).
Wywiad w biznesie ewoluował. Zaczęto stosować dodatkowo wywiad rynkowy, wywiad marketingowy, analitykę – i tak powstał wywiad konkurencyjny (Competitor Intelligence).
Wywiad cały czas pełnił jednak rolę pasywną, polegającą na zaspakajaniu potrzeb informacyjnych klientów (niezależnie od tego kim byli i jakie potrzeby zgłaszali).
Amerykański specjalista wywiadu gospodarczego i konkurencyjnego, Benjamin Gilad, zerwał z traktowaniem wywiadu jako profesji informacyjnej. Wyznaczył mu za to pozycję samodzielną oraz rolę aktywną.
Wskazał, że wywiad w biznesie wykorzystuje informacje podobnie jak menadżerowie w firmach. Innymi słowy informacje są jedynie środkiem do podejmowania decyzji, a nie celem samym w sobie.
W ten sposób informacja stała się środkiem identyfikacji i opisywania zagrożeń i szans, czyli identyfikacji i zarządzania ryzykiem gospodarczym w przedsiębiorstwie (Industry Risk Management).
A proces zarządzania ryzykiem gospodarczym (w odróżnieniu od ryzyka biznesowego na poziomach: taktycznym i operacyjnym) obejmuje dwa etapy: identyfikację zagrożenia oraz jego minimalizację.
I aby wypełnić te zadania należało stworzyć System Wczesnego Ostrzegania na poziomie strategicznym.
Tak powstał wywiad biznesowy (Competitive Intelligence).
Warto również zaznaczyć działalność (od 1990 roku) Roberta Kaplana i Davida Nortona, która zaowocowała koncepcją zarządzania poprzez strategiczną kartę wyników, a w jej rezultacie możliwością tworzenia map strategii w biznesie.
Jak więc widać stosowanie przedrostka „strategiczny” dla wywiadu biznesowego jest bezcelowe 😉 Działa on
bowiem tylko na poziomie strategicznym.
Przy okazji: wyrwanie wywiadu biznesowego z branży informacyjnej wskazuje jednoznacznie na to, iż wywiadownie gospodarcze to w istocie wyspecjalizowane firmy infobrokerskie.
A co do samej nazwy Corporate Security Intelligence, to upowszechnił ją Justin Crump w książce z 2015 roku „Corporate Security Intelligence and Strategic Decision Making„. Autor spędził ponad dwadzieścia lat pracując w wywiadzie, zajmując się analityką i zarządzaniem ryzykiem.
A teraz Polska…
Do roku 1999 mieliśmy totalnie Dziki Zachód 😉
Tak naprawdę mieliśmy do czynienia z czymś, co pokutuje (niestety!) do dzisiaj: z traktowaniem zagadnień związanych z „wywiadem gospodarczym” (w tym wypadku traktuję to sformułowanie publicystycznie) jako gnozą; wiedzą tajemną posiadaną przez byłych funkcjonariuszy służb specjalnych, policji czy innych organów np. skarbowych.
To ogromny błąd!
Z doświadczenia wiem bowiem, że posiadana przez nich wiedza, doświadczenie i umiejętności zawierają się co najwyżej w wywiadzie konkurencyjnym, a przede wszystkim gospodarczym. Naprawdę nieliczni posiadają wiedzę, umiejętności i doświadczenie zawodowe pozwalające na określenie ich jako specjalistów wywiadu biznesowego.
Pomimo tego traktuje się w Polsce całą tą wiedzę w kategoriach gnozy.
W krajach zachodnich w strukturach CSI pracują przede wszystkim osoby nigdy nie związane zawodowo z jakimikolwiek służbami państwowymi.
A u nas jest odwrotnie. To również wynik braku konkurencyjności polskiego biznesu 🙁
Wróćmy do historii.
W 1999 roku pojawiła się bardzo ważna książka, przetłumaczona z języka francuskiego, autorstwa Bruno Martinet i Yves-Michel Marti „Wywiad gospodarczy. Pozyskiwanie i ochrona informacji„.
To bardzo ważna pozycja.
Pokazała bowiem ogólne, światowe (zachodnie) koncepcje wywiadu gospodarczego (i zarys wywiadu konkurencyjnego).
W tym samym, 1999 roku, Mirosław Kwieciński wydał „Wywiad gospodarczy w zarządzaniu przedsiębiorstwem„. Postulował w tej książce zarządzanie przedsiębiorstwem w oparciu o wywiad gospodarczy.
Wtedy jeszcze znaczenie tego słowa nie było tak rozumiane jak obecnie. Można powiedzieć, iż znaczeniowo chodziło o wspomaganie zarządzania przedsiębiorstwem poprzez prosty wywiad konkurencyjny.
Ponadto z Mirosławem Kwiecińskim powiązana jest Fundacja „Instytut Wywiadu Gospodarczego„.
Kolejną ważną książką jest „Walka konkurencyjna przedsiębiorstw” wydana w 2003 roku. Autorami są Czech, Fratisek Bartes oraz Andrzej Srzednicki.
Postulowano w niej wdrożenie w przedsiębiorstwach koncepcji Bartesa tzw. Spefisu czyli Specyficznego Systemu Informacji w oparciu o zarządzanie jakością (Srzednicki).
Mamy tu zalążek koncepcji strategicznego wywiadu konkurencyjnego (jeszcze nie biznesowego).
Z kolei Maria Romanowska postulowała stworzenie Systemu Informacji Strategicznej w oparciu o analizy strategiczne.
Zarys tej koncepcji zamieściła w dwóch książkach: „System Informacji Strategicznej. Wywiad gospodarczy a konkurencyjność przedsiębiorstwa” z 2001 roku (jako współredaktorka i autorka artykułu) oraz „Analiza strategiczna przedsiębiorstwa” z 2002 roku (jako współautorka z Grażyną Gierszewską).
W tym momencie mieliśmy już koncepcję analitycznego wywiadu biznesowego.
Należy również wspomnieć o Andrzeju Pepłońskim i Leszku Korzeniewskim, autorach wielu prac o wywiadzie gospodarczym oraz koncepcji securitologii jako odrębnej nauki o bezpieczeństwie.
W 2005 roku wydali wspólnie „Wywiad gospodarczy. Historia i współczesność„, zaś Leszek Korzeniewski w 2009 roku „Securitologię„.
Wydawcą obu ksiżek było Stowarzyszenie „European Association for Security„, założone m.in. przez obu autorów.
Ważnym autorem jest również Marek Ciecierski, który w 2009 roku wydał „Wywiad biznesowy w korporacjach transnarodowych„.
To publikacja zawierająca wyniki badań naukowych autora nad praktyką wywiadu biznesowego.
Ponadto w 2016 roku wydał on wraz z mec. Robertem Nogackim „Bezpieczeństwo współczesnej firmy„, poruszając kwestie prawne oraz bezpieczeństwa biznesu.
Z Markiem Ciecierskim powiązana jest m.in. Fundacja „Vis Magna Na Rzecz Rozwoju Wywiadu Biznesowego„.
Nie można również nie wspomnieć o Barometrze Konkurencyjności Przedsiębiorstw stworzonym przez Olafa
Flaka i Grzegorza Głóda.
Zaprojektowali oni Zintegrowany Model Konkurencyjności Przedsiębiorstwa, oparty na ideach Portera, a także narzędzia pozwalające na mapowanie i określenie jaką pozycję konkurencyjną zajmuje dane przedsiębiorstwo.
Opisali je w książce z 2012 roku „Konkurencyjni przetrwają„.
Te narzędzia to:
- SPACE (Strategic Position and Action Evaluation) – pozwalające na wybór wariantu przyszłej strategii na podstawie kompleksu cech związanych z pozycją wewnętrzną i zewnętrzną przedsiębiorstwa,
- ALL2USE – polegające na diagnozie konkurencyjności (stanu obecnego) przedsiębiorstwa jako całości, a następnie działaniach projektowych (przyszłych),
- NEXT2USE – polegające na diagnozie konkurencyjności (stanu obecnego) części przedsiębiorstwa np. rozpoczynanej działalności lub osobnego projektu biznesowego, a następnie działaniach projektowych (przyszłych).
Pamiętać również należy o działalności polskich ośrodków akademickich:
- Collegium Civitas, gdzie jako lidera wskazałbym Krzysztofa Liedela – prace nad otwartymi źródłami informacji (OSINT), analizą informacji i kontrterroryzmem (także w odniesieniu do bezpieczeństwa biznesu),
- Akademia Koźmińskiego – gdzie prowadzono studia podyplomowe „Strategiczny wywiad biznesowy„… Ale już nie prowadzą…
…i jeszcze ten przedrostek „strategiczny„… Wrrr… 🙂
I tak, w zasadzie niezależnie od krajów zachodnich (choć równolegle), doszliśmy do koncepcji CSI (Corporate Security Intelligence) – Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu.
Polski biznes nie będzie konkurencyjny, dopóki nie zacznie m.in. realizować koncepcji CSI. A nie zacznie jej realizować, gdyż nie jest konkurencyjny.
Dopiero przełamanie tego impasu sprawi, że możemy stać się konkurencyjni na świecie.
I proszę nie rozumieć, iż CSI zapewni konkurencyjność. O nie!
Wywiad Bezpieczeństwa Biznesu to „tylko” narzędzie wspomagające konkurencyjność biznesową przedsiębiorstwa. To broń biznesowa pozwalająca na skuteczny udział w walce konkurencyjnej. Bez jej stosowania nie ma co myśleć o walce o rynki zagraniczne.
Nie ma takiej możliwości!!!
Jeśli bowiem firma stanie się konkurencyjna nie posiadając i nie używając takiego narzędzia jak CSI, to po prostu „posypie się„. Tak to wygląda dziś w biznesie. I tyle…
Aktualnie w Polsce to praktycy prowadzący firmy, kancelarie, działalności gospodarcze oraz wynajmowani na umowę o pracę, zlecenie lub dzieło wprowadzają koncepcje CSI do polskiego biznesu. Co ciekawe, często nawet nie wiedzą o tym, iż ta koncepcja nosi właśnie taką nazwę 😉
Stowarzyszenia branżowe
Jak już wcześniej wskazałem – jest ich sporo. Grupują ludzi z całego świata… a członkostwo w nich nie jest tanie. Można wśród członków tych stowarzyszeń spotkać Polaków. Ale tworzą oni znikomy odsetek; taki „błąd statystyczny” 😉
Przykładowe stowarzyszenia:
- CIA – audytorzy wewnętrzni,
- ACFE – audytorzy śledczy,
- IIBA – analitycy biznesowi,
- SCIP – specjaliści wywiadu biznesowego.
Mamy również polskie stowarzyszenia (i fundacje), które wymieniłem wcześniej. Nie wspomniałem jednak o Stowarzyszeniu Profesjonalistów Informacji.
A wydało ono bardzo interesujące opracowanie za lata 2012-2015, dotyczące rynku informacji w Polsce. A konkretnie firm infobrokerskich i wywiadowni gospodarczych (czyli wyspecjalizowanych podmiotów infobrokerskich) oraz kredytowych wywiadowni bankowych.
Niemniej jednak jest to opracowanie bardzo interesujące dla zainteresowanych. Wystarczy zarejestrować się na stronie SPI i ściągnąć je.
Polecam.
Czy Polska jest interesująca dla firm z branży?
Trudno odpowiedzieć. Opiszę dwa przypadki.
Przypadek pierwszy: najstarsza agencja wywiadowcza świata, Agencja Pinkertona, wykupiła polską IBBC Group, by w jej miejsce prowadzić swoją działalność w Polsce.
Wcześniej swoich sił próbował sławny Juval Aviv, ale jakby wycofał się…
Przypadek drugi: globalna sieć prawnicza K&L Gates wycofuje się z Polski.
Wyjaśnienia oficjalne są piękne, okrągłe i wspaniałe, ale da się wyczytać jedno: u Was to się interesów nie zrobi…
Ale (!) wywodząca się z Wielkiej Brytanii (i notowana na londyńskiej giełdzie) firma prawnicza DWF kupuje to biuro z majątkiem i dziewięćdziesięcioma (niemal) pracownikami w Warszawie (konkretnie spółkę komandytową K&L Gates Jamka) za piętnaście milionów złotych.
I jak to ugryźć?… Cóż, trudno jest oszacować czy jesteśmy interesujący wymiernie finansowo czy tylko potencjalnie… A może chodzi o monitoring czy przypadkiem nie stajemy się konkurencyjni?
Podsumowanie CSI
Koncepcja Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu:
- to kompleksowa metoda zarządzania ryzykiem gospodarczym,
- wspierająca się na trzech filarach:
- wywiadzie biznesowym,
- inteligencji analitycznej,
- bezpieczeństwie biznesu.
Małe wyjaśnienie
Chciałbym zaznaczyć, iż świadomie ominąłem kilka pozycji książkowych traktujących o aktualnych aspektach CSI.
Powodem było to, że po prostu nie zmieściłbym wszystkiego w jednym odcinku. Opowiedziałem raczej o kształtowaniu się tego czym jest dziś CSI – czyli o sprawach raczej historycznych…
Choć wiele aspektów (wydawałoby się, że historycznych) jest sprawą przyszłości (miejmy nadzieję, że nieodległej).
Dotychczasowe reakcje na film wskazują, że powinienem zrobić takie resume w odniesieniu do książek traktujących o aktualnych aspektach oraz o książkach anglojęzycznych – tego tematu nie ruszyłem w ogóle, a zainteresowanie jest duże.
To wspaniale, gdyż mamy o czym rozmawiać 🙂
I to byłoby na tyle 😉
NA ZAKOŃCZENIE
Aby niczego nie przegapić przypominam, że jeśli interesuje Cię tematyka Bloga:
- zasubskrybuj Newsletter
- dołącz do grupy na Facebooku
- obserwuj stronę Bloga na Facebooku
- obserwuj Instagram
- zaglądaj na YouTube
- zostań PATRONEM!
Jeśli jesteś zainteresowany tworzonymi ścieżkami certyfikacji zawodowej, to skontaktuj się ze mną i zaglądaj na stronę szkoleń.
A tymczasem…
Do zaczytania!
ARTYKUŁY O PODOBNEJ TEMATYCE
GDZIE JESZCZE WARTO ZAJRZEĆ
Piotr Herman
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu 😉 Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie 😎