SWB 013: Cele analityki [#CSI 004]

Krótko, jasno i przejrzyście o podstawowych koncepcjach Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence).  W tym odcinku cyklu SWB (Szpiegostwo W Biznesie) blok „Inteligencja analityczna„: cele analityki.

Zapraszam serdecznie 🙂

Cele analityki

O CZYM PRZECZYTASZ

    • Zdobywanie wiedzy
    • Podejmowanie decyzji
    • Otoczenie konkurencyjne

A przy okazji...
Jeśli interesuje Cię tematyka Bloga:

I nie zapomnij zaglądać na Vloga 🙂

A TUTAJ możesz zostać Patronem Bloga!

Miłego czytania 😉

A TERAZ PO KOLEI…

Na YouTube’owym kanale Szpiegul.pl publikuję cykl audycji wideo, w którym staram się krótko, jasno i przejrzyście wyjaśnić najbardziej podstawowe koncepcje Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence). Wiąże się to, oczywiście, ze stosowaniem przeze mnie uogólnień (ale nie skrótów czy uproszczeń!).

Niniejszy artykuł nie jest prostą transkrypcją poszczególnych odcinków. Jego treść została poprawiona i uzupełniona (czasami znacznie) w stosunku do tego, co opublikowałem na YT. Podobnie zresztą jest z wszystkimi odcinkami cyklu.

A ów cykl obejmuje pięć bloków zagadnieniowych (w każdym zaś trzy odcinki):

    • Wywiad w biznesie:
      • Wywiad gospodarczy
      • Wywiad konkurencyjny
      • Wywiad biznesowy
    • Inteligencja analityczna:
      • Cele analityki
      • Rozwój analityki
      • Typy analiz
    • Bezpieczeństwo biznesu:
      • Bezpieczny biznes
      • Osłona kontrwywiadowcza
      • Szpiegostwo gospodarcze
    • Zarządzanie strategiczne:
      • Struktury i kryzysy
      • Piramida i planowanie
      • Strategiczny HR
    • Kwestie systemowe CSI:
      • Cykl wywiadowczy
      • System Wczesnego Ostrzegania
      • Cyberbezpieczeństwo

Koncepcja CSI

Całościowa koncepcja Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI wygląda następująco:

    • Fundament tworzy zarządzanie strategiczne:
      • w kierowaniu ogólnym,
      • zasobami ludzkimi
    • Na nim oparte są trzy filary:
      • wywiad w biznesie,
      • inteligencja analityczna,
      • bezpieczeństwo biznesu,
    • Klamrą spinającą całość (niejako dachem naszej konstrukcji) jest System Wczesnego Ostrzegania.

Na początku naszych rozważań podkreślmy, że wszelkie działania związane z inteligencją analityczną (podobnie, jak cała aktywność związana ze stosowaniem wywiadu w biznesie) są legalne! W pełni, w stu procentach i bezapelacyjnie…

ZDOBYWANIE WIEDZY

Celem analityki w koncepcji Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI jest:

    • dostarczanie wiedzy niezbędnej do podejmowania optymalnych decyzji kierowniczych,
    • skutecznych dla firmy działającej w otoczeniu konkurencyjnym w zakresie:

      • zapobiegania zagrożeniom,
      • wykorzystania szans,
      • likwidacji lub minimalizacji szkód.

Zanim przejdziemy do dalszych rozważań chciałbym zwrócić uwagę na to, że świat w oczach analityków jest zupełnie inny niż świat tzw. przeciętnego człowieka. Jest różny również od świata wywiadowców. Oznacza to, że dane (powszechnie nazywane „zdobytą informacją”) czyli informacje pierwotne, to dla analityka dana wywiadowcza.

Cel analityki

Analityk:

    • wszystko co się da zamienia na swój specyficzny język, symbole i grafy (wykresy),
    • dokonuje pewnego procesu, który nazywamy procesem analitycznym,
    • wyciąga wnioski,
    • przekonwertowuje wyniki na język powszechnie obowiązujący.

Dlatego dla mnie świat analityki jest fascynujący. Analitycy tworzą środowisko, w którym przebiegają procesy myślowe, wykorzystując narzędzia analityczne i bardzo specyficzny język, a następnie uzyskane wyniki przekładają na świat realny (czyli na język powszechnie obowiązujący).

Wróćmy do analityka, który dostaje do obróbki surowe dane.

Są one dla niego informacją potencjalną. A to dlatego, że uzyskuje on pewną treść bez wiedzy o wiarygodności tych danych wywiadowczych oraz źródeł ich pochodzenia.

Aby dana wywiadowcza stała się informacją musi nastąpić dwustopniowy proces:

    • dana wywiadowcza (informacja pierwotna) musi zostać oceniona,
    • a następnie poddana analizie.

Ocena informacji odbywa się w oparciu o dwa kryteria:

    • ocenia się dotychczasową wiarygodność źródła informacji,
    • ocenie podlega sposób w jaki weszliśmy w posiadanie tej informacji pierwotnej oraz możliwość zweryfikowania jej przez inne, niezależne źródła.

Podam przykład…

Załóżmy, że dana wywiadowcza:

    • pochodzi z nieznanego źródła,
    • źródło to nigdy nie było weryfikowane,
    • sama treść informacji pierwotnej oceniana jest wstępnie jako niewiarygodna i nieprawdziwa,
    • nie posiadamy żadnej możliwości dokonania weryfikacji jej treści przez inne źródła.

Pytanie: Czy odrzucamy taką informację?

Odpowiedź brzmi: Nie!

Co prawda jest to najniższy poziom informacji jaką możemy posiadać, ale luki poznawcze w posiadanej wiedzy są często tak duże (i jest ich tak wiele), że w trakcie procesu analizy możemy wykorzystać taką informację przy zastosowaniu pewnych bezpiecznych metod analizowania.

Taka informacja może być używana tylko do momentu, gdy nie zostanie sfalsyfikowana!

Zdaję sobie sprawę, że takie postępowanie może wywołać oburzenie.

Ale proszę sobie wyobrazić, że 99,99 procent informacji medialnych posiada taką właśnie, najniższą kategorię!

Wracamy do rozważań…

Po przypisaniu oceny do informacji pierwotnej, poddajemy ją procesowi analizy.

Osadzamy ją w pewnym kontekście i konfrontujemy z posiadaną już wiedzą.

Wynik takiej analizy daje nam informację (informacją wywiadowczą).

Potrafimy ocenić czy jest ona wiarygodna (i na ile), rozumiemy w jaki sposób wpisuje się ona w szerszy kontekst posiadanego rozpoznania (czyli tego czym się zajmujemy).

Część tych danych wywiadowczych, które zostały przeanalizowane i otrzymały status informacji staje się informacją kierowniczą.

Czyli tą właśnie informacją, która stanowi podstawę podejmowania decyzji.

PODEJMOWANIE DECYZJI

Decyzja to działanie lub zaniechanie działania.

Zaniechanie również! A to dlatego, że skutki (działania lub nie podejmowania działania) zaistnieją w przyszłości.

Odkładanie decyzji (które oczywiście może mieć sens) zawsze jest decyzją!

Podejmowanie decyzji odbywa się na każdym etapie kierowania:

    • planowania,
    • organizowania,
    • przewodzenia (motywowania),
    • kontrolowania.

Decyzje podejmujemy na podstawie osądu, czyli intuicji lub wiedzy.

Każda podstawa (osąd) decyzji może być w danym momencie właściwa, a bardzo często stanowić jedyną możliwość.

Intuicja

Opiera się ona na doświadczeniu i przekonaniach osoby. Tworzą one to coś, co nazywamy przeczuciem, na podstawie którego czasmi podejmuje się decyzje.

O wiele stabilniejszym fundamentem jest wiedza.

A istnieją dwa interesujące nas rodzaje wiedzy:

    • indywidualna,
    • organizacyjna.

Wiedza indywidualna

Wynika ona z edukacji (zarówno formalnej, jak i nieformalnej: szkoleń, kursów, warsztatów, samokształcenia itp.) oraz posiadanych przez daną osobę informacji (tych, w posiadanie których wchodzimy przez całe nasze życie: zawodowe i osobiste)..

Wiedza organizacji

Pochodzi ona zarówno z sumy wiedzy indywidualnej, będącej w posiadaniu pracowników firmy (a tak naprawdę osób ze środowiska wewnętrznego firmy oraz jej mikrootoczenia konkurencyjnego), jak i z działań wywiadu działającego w firmie (lub na jej zlecenie) oraz inteligencji analitycznej (czyli w tym przypadku z analityki).

W odcinku dotyczącym rozwoju analityki w firmie opowiem o poziomach analityki i wskażę ten moment, w którym przedsiębiorstwo zaczyna konkurować na rynku właśnie w oparciu o analitykę.

W zainteresowaniu koncepcji Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI pozostają analizy decyzyjne.

Analizy decyzyjne

Mamy z nimi do czynienia jeśli spełniają one (łącznie) takie przesłanki, jak:

    • odnoszą się do wydarzeń bieżących i do przyszłości (a nie do przeszłości; wszelkie analizy historyczne są istotne tylko wtedy, gdy odnoszą się do wydarzeń bieżących oraz przyszłości),
    • są przygotowywane dla kadry zarządzającej,
    • stanowią podstawę podejmowania decyzji gospodarczych,
    • zawierają najistotniejsze kwestie (a nie całą posiadaną wiedzę),
    • na ich strukturę formalną składają się:
      • diagnoza,
      • prognoza,
      • rekomendacje,
      • wnioski,
      • konsekwencje (analizowanych faktów i zastosowania rekomendacji).

Pamiętajmy przy tym, że takie analizy decyzyjne zawsze opierają się na niekompletnych danych i informacjach. Po to używamy najniższych kategorii informacji, o których mówiłem wcześniej.

Dane - Informacje - Wiedza

OTOCZENIE KONKURENCYJNE

Konkurencja to po prostu walka o zyski, również w oparciu o sojusze strategiczne, pomiędzy:

    • rywalami,
    • firmą i jej:
      • klientami,
      • dostawcami, producentami substytutów,
      • przedsiębiorstwami, które potencjalnie mogą wejść do sektora.

Czym wobec tego jest ten twór, jakim jest firma?

Z punktu widzenia koncepcji Wywiadu bezpieczeństwa Biznesu CSI możemy zobaczyć trzy okręgi definiujące firmę i jej miejsce w przestrzeni konkurencyjnej:

    • okrąg wewnętrzny to ŚRODOWISKO WEWNĘTRZNE firmy. Z tą sferą mamy do czynienia w przypadku budowy różnych systemów zarządzania w firmie czy np. wykrywaniu nieprawidłowości:
      • pracownicy,
      • właściciele,
      • zarząd,
      • otoczenie fizyczne,
      • kultura organizacyjna, w tym: procesy, procedury i know-how;
    • bliższy okrąg zewnętrzny to OTOCZENIE KONKURENCYJNE BLIŻSZE, zwane CELOWYM lub MIKROOTOCZENIEM. W tej sferze odbywa się bezpośrednia walka konkurencyjna:
      • klienci,
      • dostawcy,
      • sojusznicy strategiczni,
      • regulatorzy (instytucje państwowe regulujące dany rynek),
      • konkurenci:
        • bezpośredni (z tego samego sektora),
        • pośredni (producenci substytutów),
        • potencjalni (firmy starające się przełamać bariery wejścia na rynek);
      • okrąg dalszy, będący OTOCZENIEM KONKURENCYJNYM BLIŻSZYM, zwanym OGÓLNYM lub MAKROOTOCZENIEM. To po prostu warunki funkcjonowania firmy w danym państwie:
        • polityczne,
        • prawne,
        • technologiczne,
        • ekonomiczne,
        • społeczno-kulturowe,
        • demograficzne,
        • ekologiczne,
        • międzynarodowe.

Otoczenie konkurencyjne i środowisko wewnętrzne

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat pojawił się nowy czynnik w makrootoczeniu, który firmy (i różne inne organizacje) muszą uwzględniać: noosfera czyli sfera umysłu ludzkiego. To właśnie w tej sferze odbywa się zarządzanie percepcją. Więcej na ten temat w odcinku o cyberbezpieczeństwie.

OTOCZENIE KONKURENCYJNE TO ZARÓWNO MIKROOTOCZENIE JAK I MAKROOTOCZENIE.

PODSUMUJMY CAŁOŚĆ

    • Dane (wywiadowcze) to informacje pierwotne lub potencjalne.
    • Dana oceniona i poddana analizie staje się informacją (wywiadowczą).
    • Część informacji wywiadowczych staje się informacjami kierowniczymi wykorzystywanymi do podejmowania decyzji (strategicznych).
    • Firma może zarządzać dwoma rodzajami wiedzy: indywidualną i organizacji.
    • Pełną wiedzę organizacji uzyskuje się przy zastosowaniu koncepcji CSI w firmie.
    • W zainteresowaniu koncepcji CSI pozostają przede wszystkim analizy decyzyjne.
    • Otoczenie konkurencyjne to mikrootoczenie (bezpośrednia walka konkurencyjna) i makrootoczenie (warunki funkcjonowania).
    • Z punktu widzenia zadań CSI środowisko wewnętrzne (minimalizacja szkód) jest równie istotne co otoczenie konkurencyjne.
    • Celem CSI jest ciągłe dostarczanie wiedzy niezbędnej do podejmowania strategicznych decyzji kierowniczych właściwych dla firmy działającej w otoczeniu konkurencyjnym, w zakresie zapobiegania zagrożeniom, wykorzystywania szans oraz likwidacji lub minimalizacji skutków już zaistniałych zagrożeń.

I to byłoby na tyle 😉

NA ZAKOŃCZENIE

Aby niczego nie przegapić przypominam, że…
jeśli interesuje Cię tematyka Bloga:

A tymczasem…

Do zaczytania!

Szpiegul

O CZYM NAPISAŁEM W ARTYKULE

ARTYKUŁY O PODOBNEJ TEMATYCE

Piotr Herman

Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu 😉 Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie 😎

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.