Łączność jest bardzo ważną dziedziną w systemie pracy wywiadowczej. Wiąże ona bowiem poszczególne ogniwa wywiadowcze i decyduje o sprawności ich funkcjonowania.
CELE ORGANIZOWANIA ŁĄCZNOŚĆ
- Łączność winna zabezpieczać i zapewniać:
- przekazywanie przez Centralę wywiadu:
- zadań,
- dyspozycji,
- środków materialnych,
- środków technicznych,
podległym jednostkom organizacyjnym i ogniwom operacyjnym,
- przekazywanie do Centrali informacji i wszelkich innych materiałów wywiadowczych,
- sprawny i ciągły kontakt między określonymi ogniwami operacyjnymi w terenie,
- prowadzenie działalności wywiadowczej w warunkach zarówno pokoju, jak i w sytuacjach konfliktowych.
- przekazywanie przez Centralę wywiadu:
ZASADY ORGANIZOWANIA ŁĄCZNOŚCI
- Podstawowymi zasadami organizowania łączności są:
- pełna konspiracja stosowanych środków i sposobów,
- niezawodność i pewność, gwarantująca bezpieczne i terminowe dotarcie przesyłanych informacji i materiałów do adresata w każdych warunkach i w stanie wykluczającym możliwość penetracji,
- ciągłość i operatywność zapewniająca funkcjonowanie łączności bez przerw i zakłóceń.
RODZAJE ŁĄCZNOŚCI WYWIADOWCZEJ
- W wywiadzie rozróżniamy dwa rodzaje łączności:
- łączność operacyjną, która jest zespołem odpowiednio dobranych i uzależnionych od charakteru zadań-środków i sposobów tajnej komunikacji pomiędzy pracującymi
ze sobą ogniwami wywiadowczymi, - łączność administracyjną, polegającą na wykorzystywaniu pozawywiadowczych środków komunikacji.
- łączność operacyjną, która jest zespołem odpowiednio dobranych i uzależnionych od charakteru zadań-środków i sposobów tajnej komunikacji pomiędzy pracującymi
FORMY ŁĄCZNOŚCI WYWIADOWCZEJ
Łączność operacyjna utrzymywana jest w formie: osobowej i bezosobowej.
- Forma osobowa polega na bezpośrednich osobistych kontaktach oficera wywiadu bądź kuriera lub łącznika z poszczególnymi ogniwami wywiadowczymi:
- osobiste kontakty utrzymywane są przez:
- spotkania kolejne lub instruktażowe, mające na celu przekazanie instrukcji, zadań, środków finansowych i technicznych, uzyskanie informacji wywiadowczej, instruktaż i szkolenie,
- spotkania błyskawiczne, mające na celu przejęcie lub przekazanie materiałów wywiadowczych,
- spotkania nadzwyczajne, polegające na organizowaniu kontaktu osobistego w oparciu o elementy uzgodnionego systemu łączności w sytuacjach wymagających natychmiastowego porozumienia się z ogniwem wywiadowczym,
- spotkania kontrolne, polegające na sprawdzeniu w oparciu o elementy uzgodnionego systemu łączności aktualnej sytuacji osobistej określonego ogniwa wywiadowczego pozostającego w okresie aklimatyzacji bądź zamrożeniu,
- wszystkie rodzaje spotkań organizowane są z uwzględnieniem następujących elementów:
- miejsc,
- terminów spotkań zasadniczych i zapasowych,
- tras dojścia i innych warunków umożliwiających kontrolę przed obserwacją,
- znaków rozpoznawczych lub sygnalizacyjnych,
- hasła i odzewu,
- legendy spotkania.
- osobiste kontakty utrzymywane są przez:
- Forma bezosobowa polega na wykorzystaniu środków techniki i zespołu odpowiednio dobranych miejsc i punktów umożliwiających pośrednie utrzymywanie łączności z ogniwami wywiadowczymi:
- w łączności tej wykorzystywane są:
- punkt korespondencyjny, zorganizowany w kraju lub za granicą, umożliwiający przyjmowanie materiałów wywiadowczych lub odpowiednich sygnałów od ogniw wywiadowczych,
- schowek kontaktowy, dobrane, względnie specjalnie przygotowane dobrze zamaskowane miejsce, które w maksymalnym stopniu zapewnia bezpieczne złożenie, przechowanie i pobranie materiałów wywiadowczych,
- radio, zabezpieczające sprawną dwustronną łączność,
- telefon, wykorzystywany dla przekazywania krótkich zakodowanych odpowiednio informacji i sygnałów.
- w łączności tej wykorzystywane są:
W łączności osobowej i bezosobowej stosowane są szeroko środki techniczne (fototechnika, chemia), umożliwiające zabezpieczenie i zakamuflowanie materiałów wywiadowczych.
Systemy i środki łączności w wywiadzie podlegają systematycznej kontroli w celu zapobiegania możliwości dekonspiracji stosowanych form i sposobów.
Źródło:
Instrukcja o pracy wywiadowczej Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych stanowiąca załącznik do Zarządzenia nr 0041/72 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 maja 1972 roku w sprawie pracy wywiadowczej Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [w:] “Aparat represji w Polsce Ludowej” Nr 1(5) z 2007 roku.
Piotr Herman
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu 😉 Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie 😎