Słownik: Łączność w wywiadzie (cywilnym)

Łączność jest bardzo ważną dziedziną w systemie pracy wywiadowczej. Wiąże ona bowiem poszczególne ogniwa wywiadowcze  i decyduje o sprawności ich funkcjonowania.

CELE ORGANIZOWANIA ŁĄCZNOŚĆ

• Łączność winna zabezpieczać i zapewniać:
  • przekazywanie przez Centralę wywiadu:
    • zadań,
    • dyspozycji,
    • środków materialnych,
    • środków technicznych,
      podległym jednostkom organizacyjnym i ogniwom operacyjnym,
  • przekazywanie do Centrali informacji i wszelkich innych materiałów wywiadowczych,
  • sprawny i ciągły kontakt między określonymi ogniwami operacyjnymi w terenie,
  • prowadzenie działalności wywiadowczej w warunkach zarówno pokoju, jak i w sytuacjach konfliktowych.

ZASADY ORGANIZOWANIA ŁĄCZNOŚCI

• Podstawowymi zasadami organizowania łączności są:
  • pełna konspiracja stosowanych środków i sposobów,
  • niezawodność i pewność, gwarantująca bezpieczne i terminowe dotarcie przesyłanych informacji i materiałów do adresata w każdych warunkach i w stanie wykluczającym możliwość penetracji,
  • ciągłość i operatywność zapewniająca funkcjonowanie łączności bez przerw i zakłóceń.

RODZAJE ŁĄCZNOŚCI WYWIADOWCZEJ

• W wywiadzie rozróżniamy dwa rodzaje łączności:
  • łączność operacyjną, która jest zespołem odpowiednio dobranych i uzależnionych od charakteru zadań-środków i sposobów tajnej komunikacji pomiędzy pracującymi
    ze sobą ogniwami wywiadowczymi,
  • łączność administracyjną, polegającą na wykorzystywaniu pozawywiadowczych środków komunikacji.

FORMY ŁĄCZNOŚCI WYWIADOWCZEJ

Łączność operacyjna utrzymywana jest w formie: osobowej i bezosobowej.

• Forma osobowa polega na bezpośrednich osobistych kontaktach oficera wywiadu bądź kuriera lub łącznika z poszczególnymi ogniwami wywiadowczymi:
  • osobiste kontakty utrzymywane są przez:
    • spotkania kolejne lub instruktażowe, mające na celu przekazanie instrukcji, zadań, środków finansowych i technicznych, uzyskanie informacji wywiadowczej, instruktaż i szkolenie,
    • spotkania błyskawiczne, mające na celu przejęcie lub przekazanie materiałów wywiadowczych,
    • spotkania nadzwyczajne, polegające na organizowaniu kontaktu osobistego w oparciu o elementy uzgodnionego systemu łączności w sytuacjach wymagających natychmiastowego porozumienia się z ogniwem wywiadowczym,
    • spotkania kontrolne, polegające na sprawdzeniu w oparciu o elementy uzgodnionego systemu łączności aktualnej sytuacji osobistej określonego ogniwa wywiadowczego pozostającego w okresie aklimatyzacji bądź zamrożeniu,
  • wszystkie rodzaje spotkań organizowane są z uwzględnieniem następujących elementów:
    • miejsc,
    • terminów spotkań zasadniczych i zapasowych,
    • tras dojścia i innych warunków umożliwiających kontrolę przed obserwacją,
    • znaków rozpoznawczych lub sygnalizacyjnych,
    • hasła i odzewu,
    • legendy spotkania.
• Forma bezosobowa polega na wykorzystaniu środków techniki i zespołu odpowiednio dobranych miejsc i punktów umożliwiających pośrednie utrzymywanie łączności z ogniwami wywiadowczymi:
  • w łączności tej wykorzystywane są:
    • punkt korespondencyjny, zorganizowany w kraju lub za granicą, umożliwiający przyjmowanie materiałów wywiadowczych lub odpowiednich sygnałów od ogniw wywiadowczych,
    • schowek kontaktowy, dobrane, względnie specjalnie przygotowane dobrze zamaskowane miejsce, które w maksymalnym stopniu zapewnia bezpieczne złożenie, przechowanie i pobranie materiałów wywiadowczych,
    • radio, zabezpieczające sprawną dwustronną łączność,
    • telefon, wykorzystywany dla przekazywania krótkich zakodowanych odpowiednio informacji i sygnałów.

W łączności osobowej i bezosobowej stosowane są szeroko środki techniczne (fototechnika, chemia), umożliwiające zabezpieczenie i zakamuflowanie materiałów wywiadowczych.

Systemy i środki łączności w wywiadzie podlegają systematycznej kontroli w celu zapobiegania możliwości dekonspiracji stosowanych form i sposobów.

Źródło:
Instrukcja o pracy wywiadowczej Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych stanowiąca załącznik do Zarządzenia nr 0041/72 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 maja 1972 roku w sprawie pracy wywiadowczej Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [w:] “Aparat represji w Polsce Ludowej” Nr 1(5) z 2007 roku.

Piotr Herman

Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu 😉 Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie 😎

• Więcej postów(214)