OSS 044. Dwójka vs. Wywrotowcy

Zapraszam na kolejny odcinek mojego autorskiego podcastu, którego scenariusz napisało życie: OSS. Okiem Służb Specjalnych. Tym razem w audycji typu Archeo cytuję bardzo ważny dokument przedwojennej Dwójki dotyczący zwalczania akcji wywrotowej w wojsku 😉

Ostrzeżenie:

Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się w przeszłości. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!

Ponadto w tym odcinku podcastu OSS. Okiem Służb Specjalnych używam słów, które mają jedynie charakter opisowy (poznawczy).
W żadnym wypadku nie traktuj ich jako pojęcia wartościujące (które z natury rzeczy niosą ze sobą ładunek emocjonalny)!

Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) 😉

O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ

W tym odcinku podcastu usłyszysz o działaniach Dwójki w przedwojennej Polsce, a konkretnie to o:

    • organizacji wydziałów wojskowych KPP oraz podległych im komórek komunistycznych w wojsku,
    • typowych przejawach akcji wywrotowej wśród żołnierzy,
    • pracy w zakresie zwalczania akcji wywrotowej w wojsku,
    • obserwacji i kontroli korespondencji podejrzanych politycznie,
    • sposobach postępowania wobec przejawów akcji wywrotowej wśród żołnierzy,
    • pracy szpiegowskiej komunistów,
    • aparacie informatorskim” oficera informacyjnego,
    • meldunkach oficerów informacyjnych.
  • Zero teorii. Sama praktyka…

A przy okazji...
Jeśli interesuje Cię tematyka Bloga:

I nie zapomnij zaglądać na Vloga i odsłuchiwać Podcastów🙂

TUTAJ zostaniesz Patronem Bloga!

Zaś jeśli jeszcze nie wiesz kim jestem, to przeczytasz o mnie zarówno na Blogu, jak i na LinkedIn.

Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) 😉

A TERAZ PO KOLEI…

OSS 044. Dwójka vs. Wywrotowcy CSI Szpiegul

OSS 044. Dwójka vs. Wywrotowcy.

Albo
ściągnij i posłuchaj
w wolnej chwili.

TRANSKRYPCJA

Okiem Służb Specjalnych.

Czyli podcast dla chcących zrozumieć świat mniej lub bardziej tajnych służb.

Zaprasza: Piotr Herman

Szpiegul.pl

Cześć!

DWÓJKA VS. WYWROTOWCY

Może zacznę od podziękowań za wszystkie lajki, i komentarze w mediach społecznościowych, gdyż dzięki nim podcast uzyskuje większe zasięgi. To zaś oznacza, że algorytmy łaskawie rozpowszechniają poszczególne audycje, filmu wideo oraz artykuły i docierają one do większej ilości zainteresowanych.

Wielkie dzięki i proszę o jeszcze!

Nie ustawaj w rozpowszechnianiu. Wystarczy krótki komentarz w stylu „Dobra robota” albo „Ciekawe”. No i lajk!

Tu nie chodzi o mnie, a o rozpowszechnianie treści Bloga. I tyle…

I zapraszam na odcinek podcastu typu Archeo, w którym cytuję bardzo ważny dokument przedwojennej Dwójki dotyczący zwalczania akcji wywrotowej w wojsku.

Dlaczego jest on taki istotny?

Znając go możemy zobaczyć w nieco innym świetle działania wobec propagandy komunistycznej i poszczególnych komunistów w przedwojennej Polsce. Zrobi się to szczególnie wyraźne, gdy w której z kolejnych audycji opowiem o płk. Józefie Światło, czy też innym Józefie – Josku Mützenmacherze…

Ale to w przyszłości.

Zaś transkrypcję tego odcinka podcastu znajdziesz na Blogu typu Intelligence o nazwie Szpiegul.pl, gdzie serdecznie Cię zapraszam.

Zaczynamy!

INSTRUKCJA

Prezentowany dokument źródłowy to zatwierdzona w listopadzie 1931 r. instrukcja dowódcy Okręgu Korpusu nr I w Warszawie gen. bryg. Czesława Jarnuszkiewicza (przy okazji: od 1906 roku bojowca Organizacji Bojowej, a później członka Związku Strzeleckiego i piechura Legionów) w sprawie operacyjnego zwalczania akcji wywrotowej w wojsku (czyli zwalczania wpływów partii komunistycznej w wojsku), wydana dla oficerów informacyjnych podległych Samodzielnemu Referatowi Informacyjnemu Dowództwa Okręgu Korpusu nr I w Warszawie, którzy pełnili służbę w oddziałach wojskowych DOK nr I.

Nie przejmuj się nazewnictwem i strukturami organizacyjnymi Dwójki, gdyż o nich też sobie powiemy w jakimś odcinku podcastu.

Zaś przedmiotowa Instrukcja powstała, gdy szefem Oddzia łu II Sztabu Głównego WP był ppłk dypl. Tadeusz Pełczyński.

Polscy komuniści prowadzili w II RP działalność skierowaną przeciwko polskiej państwowości, pod hasłami rewolucji proletariackiej (za którą kryły się imperialne cele sowieckiej Rosji).

Służba wojskowa była obowiązkowa, więc pełnili oni służbę zasadniczą w WP.

Celem działań kontrwywiadowczych Dwójki było wyłuskiwanie komunistów spośród poborowych i ich ścisła inwigilacja – podobnie, jak w przypadku komunistów już znanych, którzy do wojska trafili.

Przy okazji ciekawostka: opinia po zakończeniu służby decydowała często o losach zawodowych takiego komunisty. I zdarzało się, że ktoś ją rozpoczynał z etykietką „komunisty„, a okazywało się, że nie jest to prawda. Wówczas opinia sprzed służby zasadniczej traciła swoje znaczenie.

Wracając do Sowietów, to oddziaływanie na WP było jedną z kluczowych kwestii. Zaś walkę z agitacją komunistyczną prowadziły wywiad i kontrwywiad wojskowy oraz służby specjalne umiejscowione poza strukturami armii (jak choćby policyjna Defa, o której już opowiadałem).

W okresie jej obowiązywania, Instrukcję oznaczono klauzulą „Ściśle tajne„. Maszynopis z jej tekstem oprawiono w okładkę z wydrukowanym tytułem, gryfem tajności, miejscem na oznaczenie numeru egzemplarza i innymi cechami formalnymi. Treść, zawarta w trzech rozdziałach, zamieszczona jest na 24 stronach.

I zaczynam cytowanie wybranych fragmentów:

Zadaniem oficera informacyjnego jest (…) współdziałanie z organami Oddziału II Sztabu Głównego (…) w zwalczaniu szpiegostwa i akcji wywrotowej oraz w zakresie ochrony tajemnic wojskowych (…).

Niniejsza instrukcja omawia zadania oficerów informacyjnych w dziedzinie zwalczania ruchu wywrotowego i wskazuje, jak należy tę pracę prowadzić. Odnosi się zwłaszcza do zwalczania agitacji komunistycznej (…).

Zwalczanie agitacji komunistycznej wśród żołnierzy powinno być prowadzone według następujących wytycznych:

    1. Uświadamianie żołnierzy o szkodliwości celów i dążeń organizacji komunistycznych dla państwa (…).
    2. Usuwanie w oddziałach niedociągnięć materialnych i służbowych, sprzyjających powodzeniu agitacji komunistycznej (…).
    3. Praca oficerów informacyjnych w porozumieniu z dowódcami pododdziałów w kierunku stwierdzenia istnienia i działania elementów komunistycznych w oddziałach wojskowych i przeciwdziałanie robocie tych elementów. Ten dział pracy oficerów informacyjnych normuje niniejsza instrukcja (…).

WYDZIAŁY WOJSKOWE KPP

Organem kompartii do prowadzenia roboty komunistycznej w wojsku jest tzw. Wydział Wojskowy w Komitecie Centralnym Komunistycznej Partii Polski (w skrócie CWW). [CWW] podlegają okręgowe wydziały wojskowe istniejące przy komitetach okręgowych KPP. Okręgowym zaś wydziałom podporządkowane są „komórki” dawniej zwane „jaczejkami”, to jest małe grupki zorganizowanych komunistów [działające] w oddziałach [wojskowych] (…).

Liczba członków komórki w wojsku, wg zasad organizacyjnych, wynosić winna od 3 do 5 członków, w praktyce jednak liczba ta wzrosnąć może do 7 osób. W razie przekroczenia tej liczby władze „wojskówki” (tj. organów partii komunistycznej w wojsku) tworzą dwie lub więcej komórek, ułatwia to bowiem zachowanie konspiracji.

W normalnie rozbudowanej komórce podział funkcji jest następujący: sekretarz, technik i skarbnik.

Sekretarz jest równocześnie przewodniczącym, tj. kierownikiem i przedstawicielem na zewnątrz, odpowiedzialnym za dyscyplinę i robotę partyjną. Utrzymuje kontakt z sekretarzem (przewodniczącym) Okręgowego Wydziału Wojskowego, od którego otrzymuje instrukcje, oraz z tzw. technikiem OWW, od którego otrzymuje bibułę (broszury, odezwy, ulotki itp.), transparenty do zawieszania wewnątrz lub przed koszarami itp. Technik komórki ma za zadanie kolportować bibułę w oddziałach [wojskowych], zawieszać dostarczone mu transparenty, zbierać materiały dla prasy komunistycznej oraz werbować nowych członków. Zebrania komórek odbywają się przeważnie poza koszarami i normalnie wtedy, gdy przynajmniej trzy czwarte członków komórki uzyskuje jednocześnie przepustki. Skarbnik zbiera składki na rzecz partii i ofiary na więźniów politycznych (…).

Każda komórka winna otrzymywać z partii następujące najważniejsze materiały orientacyjne:

a) ocenę sytuacji politycznej kraju, informacje o sytuacji ekonomicznej (zatargi, strajki), przede wszystkim w okolicy, gdzie oddział kwateruje,

b) wytyczne, w jaki sposób komuniści mają wyzyskiwać powyższe dane dla agitacji i jakie hasła mają wysuwać w danej chwili żołnierze. Odwrotnie – komórka ma informować władze „wojskówki” o ilości, stanie moralnym i gotowości bojowej oddziału, o rodzaju sprzętu bojowego w danej formacji i o krytyce tegoż sprzętu usłyszanej z ust fachowców (a więc od swoich przełożonych) i wreszcie o stanie magazynów Mob. [mobilizacyjnych] itd. (…).

Typowymi przejawami akcji wywrotowej wśród szeregowych są:

    1. kolportaż odezw lub zawieszanie transparentów komunistycznych na terenach wojskowych;
    2. agitacja ustna w koszarach i śpiewanie pieśni rewolucyjnych;
    3. masowe wystąpienia żołnierzy z zażaleniami i prośbami;
    4. udział żołnierzy w organizacjach pozakoszarowych lub w demonstracjach ulicznych;
    5. praca szpiegowska – prowadzona przez jednego lub kilku żołnierzy na zlecenie kompartii„.

INWIGILACJA

Przed i po wcieleniu rekrutów dowódca oddziału wojskowego otrzymuje (…) wykaz rekrutów, którzy przed wcieleniem do wojska byli podejrzani o działalność wywrotową (…).

Po zarządzeniu przydziału rekrutów podejrzanych politycznie do odpowiednich pododdziałów dowódca zawiadamia o tym oficera informacyjnego i tych dowódców pododdziałów, do których zostali ci podejrzani przydzieleni, wydając zarządzenie poddania ich specjalnej poufnej obserwacji (…).

Oficer informacyjny (…) ma obowiązek tą pracą kierować.

Obserwując, należy dążyć do sparaliżowania wrogiej działalności, którą być może podejrzani będą usiłowali prowadzić, oraz do ustalenia i odróżnienia, którzy podejrzani stanowią element bierny, a którzy są niepoprawnymi wywrotowcami (…).

Obserwacja (…) powinna polegać na:

    1. śledzeniu zainteresowanych żołnierzy na terenie koszar;
    2. ustalaniu, z kim komunikują się poza koszarami i czy bywają przez kogoś ugaszczani;
    3. ustalaniu nazwisk i adresów osób, które ich odwiedzają w oddziałach, i w razie potrzeby zasięgnięciu o nich opinii u cywilnych władz administracyjno-państwowych (województwa, starostwa, policji);
    4. notowaniu zgłoszeń podejrzanych żołnierzy o przepustki (nazwisko i czas ważności przepustki);
    5. obserwowaniu, czy podejrzani nie żyją ponad stan;
    6. prowadzeniu ogólnej charakterystyki podejrzanych (…).

Przychodząca do żołnierzy podejrzanych politycznie korespondencja, i – o ile to możliwe – wychodząca od nich, podlega dyskretnej kontroli (…).

Kontrola listów powinna być ześrodkowana w dowództwie oddziału.

W sprawie tej kontroli nie wchodzić w kontakt z urzędami pocztowymi. W razie niemożności skontrolowania korespondencji bez pomocy urzędu pocztowego – lepiej zaniechać kontroli (…).

Niejednokrotnie zdarza się, że szeregowi w okresie przedświątecznym zgłaszają prośbę o udzielenie im dokumentów podróży nie do miejsca swego stałego zamieszkania, lecz do innych miejscowości (…). Jeżeli o taki dokument podróży (urlop) prosi szeregowy podejrzany politycznie i urlop uzyskuje, to należy najpóźniej na 3 dni przed jego wyjazdem wysłać dwa jednobrzmiące pisma lub depesze szyfrowe do Samodzielnego Referatu Informacyjnego [Sztabu] Dowództwa Okręgu Korpusu, któremu pułk podlega, i Samodzielnego Referatu Informacyjnego Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu, w obrębie którego leży miejscowość, dokąd się urlopowany zamierza udać.

Szyfru można użyć tylko wtedy, gdy już nie ma czasu na meldunek pisemny. W takim meldunku należy podać dokładne personalia wyjeżdżającego i wnioski oficera informacyjnego. Gdy wspomniany żołnierz powróci z podróży, należy poddać go wzmocnionej obserwacji„.

ZWALCZANIE

Bibuła wojskowa – jako przeznaczona dla żołnierzy – bywa kolportowana tylko w oddziałach wojskowych, niewojskowa – o tyle, o ile zawiera momenty dotyczące ruchu ogólnorewolucyjnego. Kolportaż bibuły może mieć miejsce wewnątrz koszar oddziału lub przed koszarami (rozrzucenie, podrzucenie).

Jeżeli na terenie koszarowym ukażą się rozrzucone odezwy komunistyczne, należy przede wszystkim ustalić, czy zostały one podrzucone z zewnątrz, czy też przeniesione do wewnątrz. Przed obliczeniem ich ilości trzeba zapamiętać dokładnie miejsce ich znalezienia, czas, kiedy mogły być podrzucone, i w związku z tym ustalić, który z żołnierzy przebywał w tym miejscu i w tym czasie, gdy odezwy mogły być podrzucone. O ile na miejscu jest żandarmeria, należy wespół z nią przeprowadzić dochodzenia. Wyniki i sposób przeprowadzenia dochodzeń należy wyczerpująco omówić i bezzwłocznie w najkrótszej drodze przesłać do Samodzielnego Referatu Informacyjnego, załączając przynajmniej po 3 egz. z każdego rodzaju znalezionych odezw.

Jeżeli odezwy były znalezione u żołnierzy, względnie, jeżeli u któregoś z żołnierzy znaleziono przechowywaną większą ilość odezw, o czym niezwłocznie nie zameldowali przełożonemu – należy ich (go) przytrzymać, przeprowadzić dochodzenie (…) dążąc do stwierdzenia, skąd mają te odezwy, i [dążąc do] ustalenia kolportera (…).

Nadmienia się, że tak rozpowszechnianie (kolportaż), jak i sam fakt przechowywania nielegalnych, tj. przeciwpaństwowych odezw stanowi przestępstwo karane przez kodeks karny (…).

Fakt zawieszenia transparentu na strzeżonym terenie koszarowym przeważnie świadczy o istnieniu wewnątrz oddziału komórki komunistycznej. W takich razach należy skierować podejrzenie na żołnierzy, którzy w przeddzień zawieszenia transparentu wychodzili na miasto.

Dochodzenie w tych wypadkach musi być przeprowadzone podobnie jak przy znalezieniu odezw na terenie koszarowym (jak wyżej podano) i wynik zakomunikowany Samodzielnemu Referatowi Informacyjnemu Sztabu DOK (…).

Oficer informacyjny pułku (czy innej samodzielnej jednostki wojskowej) musi indywidualnie ocenić sprawę, a gdy dojdzie do pozytywnego wniosku – przystąpić do likwidacji, zawsze mając na uwadze konieczność unieszkodliwienia całej akcji, a nie tylko biorących w niej udział osób.

Przed zarządzeniem aresztowania podejrzanych oficer informacyjny musi mieć uzasadnione przypuszczenie, że świadkowie lub rewizja dokonana w rzeczach aresztowanego dadzą dostateczne dowody przestępstwa oraz pozwolą ustalić kontakt podejrzanego z cywilnymi członkami (przedstawicielami) partii [komunistycznej]„.

SZPIEGOSTWO

W tym temacie instrukcja jest bardzo enigmatyczna i po prostu odsyła do innego dokumentu:

Organizacje wywrotowe mają m.in. za zadanie gromadzić materiał szpiegowski dla Sztabu Czerwonej Armii za pośrednictwem kompartii. Przeciwdziałanie obcemu wywiadowi omawia Instrukcja o ochronie tajemnic wojskowych” [z 1 września 1928 roku].

APARAT INFORMATORSKI

Oficer informacyjny winien dobrać sobie do współpracy z grona podoficerów i szeregowców pewną ilość zaufanych informatorów. Ludzie ci muszą być absolutnie pewni co do dyskrecji i nie mogą pod żadnym pozorem zwierzać się nikomu ze swej współpracy. Oficer informacyjny pułku winien posiadać informatora przynajmniej w każdej kompanii (szwadronie, baterii). Celem zachowania tajemnicy ludzie ci mogą składać oficerowi informacyjnemu meldunki podpisane jakimś umówionym pseudonimem lub niepostrzeżenie spotykać się z nim w umówionym miejscu poza koszarami itp. Celem zachowania jeszcze ściślejszej tajemnicy oficer informacyjny może posługiwać się wyznaczonym przez siebie pośrednikiem, który nie wzbudzałby podejrzeń wśród obserwowanych.

Jest rzeczą bardzo wskazaną, ażeby oficerowie informacyjni starali się wykorzystywać różnych szeregowych w ten sposób, aby ci nie zdawali sobie sprawy [z faktu], że są wypytywani, badani, względnie udzielają potrzebnych oficerowi informacyjnemu wiadomości (…).

[Tylko w wyjątkowych] wypadkach wykrycia śladów akcji wywrotowej o większym znaczeniu dowódca pułku (względnie innej samodzielnej jednostki wojskowej) zwraca się do Samodzielnego Referatu Informacyjnego Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu o delegowanie specjalnego wywiadowcy do przepracowania tej sprawy. Przybywającemu wywiadowcy należy umożliwić tajność jego pracy i nie komunikować się z nim w miejscach dostępnych dla oczu szeregowych, a nawet niepowołanych oficerów. Kontrolowanie jego wyjazdów, ograniczanie wydawania przepustek i w ogóle utrudnianie mu pracy jest niewskazane„.

MELDUNKI INFORMACYJNE

Oprócz nakazanych wyżej meldunków z wynikiem dochodzeń w związku ze znalezieniem odezw przeciwpaństwowych, transparentów z przejawami agitacji antypaństwowej, zbiorowymi raportami żołnierzy mającymi pozór prowokacji lub zmowy i w ogóle o wszelkich przejawach akcji wywrotowej – należy nadsyłać do Samodzielnego Referatu Informacyjnego DOK również meldunki półroczne i opiniodawcze.

a) Meldunki półroczne – mają zawierać następujące dane:

    1. wyszczególnienie nazwisk żołnierzy podejrzanych o działalność wywrotową, a będących pod obserwacją;
    2. wyniki tej obserwacji;
    3. opis przejawów akcji komunistycznej na terenie oddziału;
    4. opis środków, jakie zastosowano celem zwalczenia tej akcji;
    5. nazwiska stale współpracujących z oficerem informacyjnym zaufanych informatorów w pododdziałach, przy czym informatorzy ci nie powinni wiedzieć, że zostali ujawnieni wobec Samodzielnego Referatu Informacyjnego;
    6. wyszczególnienie (imienne) osób cywilnych, które wedle wiadomości oficera informacyjnego stanowią zarząd agend partii komunistycznej – a zwłaszcza „wojskówki” – na danym terenie, i podanie krótkiej charakterystyki ich półrocznej działalności. Punkt ten wypełnia oficer informacyjny tylko w razie posiadania pozytywnych wiadomości, podając ich źródła.

Meldunki negatywne obowiązują (…).

b) Meldunki opiniodawcze sporządzane i nadsyłane przez samodzielne jednostki, w których odbywają służbę wojskową szeregowi podejrzani politycznie – winny zawierać opinie o ich zachowaniu się w okresie służby, o stosunku do przełożonych, do wojska i państwa polskiego. Celem ułatwienia tej pracy dowódcy pułku, względnie innej samodzielnej jednostki, oficer informacyjny winien pod koniec okresu służby każdego rocznika zebrać od odnośnych dowódców pododdziałów opinie [na temat] szeregowych, którzy znajdowali się pod obserwacją, uzupełnić je swoimi spostrzeżeniami i przedłożyć dowódcy, który wydaje ostateczną opinię. Opi nie winny być wyczerpujące, rzeczowe, poparte konkretnymi faktami.

Opinie te, po ewentualnym uzupełnieniu ich przez Samodzielny Referat Informacyjny, będą stanowiły podstawę do oceny, których podejrzanych należy nadal traktować jako element niebezpieczny (podejrzany), a których uważać za prawomyślnych. Należy pamiętać, że po przejściu do rezerwy o stosunku władz państwowych do rezerwisty – który jako poborowy był podejrzany – decydować będzie opinia przełożonych, nie zaś opinia wystawiona mu przed wcieleniem do wojska.

Spisy szeregowych podejrzanych politycznie winien oficer informacyjny prowadzić stale w stanie aktualnym i o każdej zmianie stosunku do służby wojskowej (zmianie przydziału, przeniesieniu do innego pułku itp.) należy zawiadomić Samodzielny Referat Informacyjny DOK, dołączając opinię i wynik obserwacji.

Spisy podejrzanych politycznie traktować jako akta tajne.

Powyżej nakazane meldunki sporządza oficer informacyjny, a zatwierdzone przez dowódców (komendantów, kierowników) winny być nadesłane do Samodzielnego Referatu Informacyjnego Sztabu DOK„.

I to tyle, jeśli chodzi o tę przeciekawą instrukcję.

I na dziś byłoby to na tyle.

A na zakończenie chciałbym Ci przypomnieć, że 1 sierpnia o godzinie 24:00 kończy się pięćdziesięcioprocentowa promocja na pierwszą edycję kursu Podstaw Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI, zaś na YouTube’owym kanale Szpiegul.pl wciąż jest dostępny zapis webinaru o tym kursie. I w ogóle o tym jak stworzyć system CSI w firmie. Serdecznie zapraszam do oglądania.

Ja zaś opowiadam Ci o tym wszystkim, gdyż po prostu znam się na tym. Sam byłem oficerem polskich służb specjalnych, a obecnie szkolę profesjonalistów wywiadu i bezpieczeństwa biznesu CSI (czyli Corporate Security Intelligence): wywiadowców, analityków, bezpieczników, strategów biznesowych oraz każdą osobę zainteresowaną tematyką.

I niezmiennie pozostaję na stanowisku, iż praca służb i ich agentur nie zmienia się z upływem lat. W przeciwieństwie do cały czas ulepszanej technologii.

Jeśli słuchasz tego podcastu, to już o tym wiesz.

Jeśli masz jeszcze jakiekolwiek wątpliwości, to zapraszam Cię na dalsze audycje.

Jeśli ich nie masz – to zapraszam Cię tym bardziej.

A ten odcinek zakończę.

Być może chciałbyś się ze mną podzielić jakimiś pytaniami lub sugestiami. Możesz to zrobić piszą e-maila na adres:

kontakt@szpiegul.pl

Albo bezpośrednio na Blogu lub pod tym odcinkiem na YouTube’owym kanale Szpiegul.pl 😉

I mam do Ciebie ogromną prośbę: poleć ten podcast, OSS. Okiem Służb Specjalnych przynajmniej jednej osobie spośród Twoich znajomych!

Jednej!

Ciebie to nic nie kosztuje, a w ten sposób ten podcast dotrze do wszystkich zainteresowanych!

Jeśli zaś nie chcesz przegapić nic z tego, o czym opowiadam na temat służb mniej i bardziej tajnych, to zasubskrybuj Newsletter na stronie Szpiegul.pl 😉 Otrzymasz wówczas darmowego ebooka mojego autorstwa.

Tajna kanwa - okładka

I zapraszam Cię serdecznie na Blog. Jest to bowiem centralne miejsce całej mojej aktywności dla Ciebie. A także na wszystkie miejsca okołoblogowe: Facebooka, Instagram i LinkedIn. Wszystkie namiary znajdziesz na przykład na YouTube’owym kanale Szpiegul.pl pod tym odcinkiem podcastu.

Albo na Blogu.

Do usłyszenia.

Piotr Herman

Szpiegul.pl

Okiem Służb Specjalnych

Cześć!

NA ZAKOŃCZENIE

Aby niczego nie przegapić przypominam, że…
jeśli interesuje Cię tematyka Bloga:

A tymczasem…

Do zaczytania!

Szpiegul.pl - marki biznesowe CSI OSS

Pozwolę sobie jeszcze przypomnieć Ci, że ksiązka, którą napisałem wspólnie z Tomkiem Safjańskim i Pawłem Łabuzem: „Ochrona przedsiębiorstwa przed szpiegostwem gospodarczym. Prawne i praktyczne aspekty zapewnienia bezpieczeństwa aktywów przedsiębiorcy” jest cały czas dostępna w sprzedaży 😉

Herman Szpiegostwo książka CSI OSS Szpiegul

O KIM I O CZYM NAPISAŁEM W ARTYKULE

    • OSOBY:
      • PŁK JÓZEF ŚWIATŁO (IZAAK FLEISCHFARB)
      • JÓZEF MÜTZENMACHER (JOSEK MYCENMACHER)
      • GEN. CZESŁAW JARNUSZKIEWICZ
      • PPŁK DYPL. TADEUSZ PEŁCZYŃSKI
    • INNE:
      • SZPIEGUL.PL INTELLIGENCE BLOG
      • WYWIAD BEZPIECZEŃSTWA BIZNESU CSI (CORPORATE SECURITY INTELLIGENCE)
      • DWÓJKA” (ODDZIAŁ II SZTABU GŁÓWNEGO WP)
      • SAMODZIELNY REFERAT INFORMACYJNY (JEDNOSTKA ORGANIZACYJNA DWÓJKI)
      • KPP (KOMUNISTYCZNA PARTIA POLSKI)
      • DOK (DOWÓDZTWO OKRĘGU KORPUSU)
      • DEFA (DEFENSYWA POLITYCZNA, POLSKA POLICJA POLITYCZNA II RP)
      • CWW (WYDZIAŁ WOJSKOWY W KOMITECIE CENTRALNYM KPP)
      • JACZEJKA” (ZAKONSPIROWANA KOMÓRKA KPP W WOJSKU POLSKIM)
      • OWW (OKRĘGOWY WYDZIAŁ WOJSKOWY KPP)

ARTYKUŁY O PODOBNEJ TEMATYCE

Piotr Herman

Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu 😉 Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie 😎

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.