Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
W podcaście „Na celowniku” rozmawiam z Arturem Dubielem w ramach cyklu Smutni Panowie Dwaj. Tym razem o fantastach, którzy w literaturze zawarli reportaże z przyszłości, która jest naszą teraźniejszością. Nieźle, co?
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
W podcaście „Na celowniku” rozmawiam z Arturem Dubielem w ramach cyklu Smutni Panowie Dwaj. Powód jest istotny, gdyż to setny odcinek tego podcastu. 100 lat!!!
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
W podcaście „Na celowniku” rozmawiam z Arturem Dubielem w ramach cyklu Smutni Panowie Dwaj. Komentujemy dywersję i sabotaż oraz działania pod obcą flagą. I nie tylko…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
W podcaście „Na celowniku” rozmawiam z Arturem Dubielem w ramach cyklu Smutni Panowie Dwaj. Dziś o strategii komunikacyjnej i komunikacji strategicznej.
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Rozmowa w ramach cyklu Smutni Panowie Dwaj, którą prowadzę z Arturem Dubielem w Jego podcaście „Na celowniku”. Będzie o szpiegach, sabotażystach, dywersantach i agentach wpływu.
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
No i wyszło na to, że faktycznie jesteśmy robieni w balona… nie tylko w przenośni. Bo jedna sprawa, to owe balony szpiegowskie, których jest coraz więcej – także na ukraińskich polach bitewnych – ale okazuje się, że to nie wszystko. Pamiętam bowiem ilustracje do powieści fantastycznych Juliusza Verne i różne futurologiczne filmy i rysunki, gdzie sterowce i balony są wszechobecne. I okazuje się, że to jest przyszłość, do której zmierzamy. Zamiast silników spalinowych, odrzutowych i obecnych elektrycznych (nie grzeszących ekologią przecież) pozostają nam starodawne aerostaty. Wiek XXI jak z XIX wiecznych rycin z książek…
To oczywiście najczystsza z możliwych ironia z mej strony, gdyż w najnowszym Kąciku Szpiegula (czyli Szpiegul News) rozprawiam o czymś zupełnie innym. O służbach specjalnych: państwowych i prywatnych oraz o tym, co tam nowego się w nich obecnie dzieje.
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejną rozmowę cyklu Smutni Panowie Dwaj, czyli Artura Dubiela oraz mojej skromnej osoby, którą przeprowadziliśmy, nagraliśmy i udostępniliśmy na autorskim podcaście Artura „Na celowniku”. A, że to pierwszy roczek funkcjonowania tego podcastu, to cóż było robić?
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
W porannym SzpieguLajf’ie dzielę się krótkimi przemyśleniami o dziewiątej czerwonej infografice (prowadzącej do) kursu CCSIF, czyli o istotności rozróżniania faktów, opinii i komentarzy w informacjach (a właściwie danych).
Poza rozważaniami o obróbce danych pod tym kątem, wspominam o jubileuszowym czterdziestym (!) odcinku podcastu OSS. Okiem Służb Specjalnych traktującym o zdradzie ?
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek mojego autorskiego podcastu, którego scenariusz napisało życie: OSS. Okiem Służb Specjalnych. Tym razem w audycji typu Standard opowiadam o wpływie i powiązaniach japońskiego wywiadu na historię polskich służb specjalnych w latach przed I Wojną Światową. I wyjaśniam w jaki sposób powstała – i jak ewoluowała – służba wywiadowcza w polskich organizacjach niepodległościowych na początku XX wieku ?
Ostrzeżenie:
Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się w przeszłości. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
W napisanym przez życie odcinku typu Standard szerzej opowiadam o działalności służb specjalnych cesarskiej Japonii na europejskim zapleczu carskiego imperium.
Przede wszystkim zaś dowiesz się:
czym była służba bezpieczeństwa w II Rzeczpospolitej,
na czym polegała współpraca wojskowego wywiadu japońskiego z rosyjskimi rewolucjonistami,
w jaki sposób polskie organizacje niepodległościowe nawiązały kontakty ze służbami specjalnymi imperialnej Japonii,
jak przebiegała „sprawa wieczorowa” (i co ten kryptonim oznaczał),
jak zorganizowano wywiad w Organizacji Bojowej PPS.
Myślę, iż przedstawione przeze mnie ujęcie jest znane jedynie w wąskim gronie specjalistów. Nie jest to jednak żadna tajemnica! Po prostu jakoś tak nie za bardzo się o tym mówi ?
Bowiem mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się. Choć zmienia się technologia.
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek mojego autorskiego podcastu, którego scenariusz napisało życie: OSS. Okiem Służb Specjalnych. Tym razem w audycji typu Standard opowiadam o nieznanych szerszemu gronu odbiorców kwestiach związanych ze służbami specjalnymi dwóch imperiów: carskiego (Rosja) i mikado (Japonia) w czasie wojny mandżurskiej 1904/05 roku. Tylko i wyłącznie o tym ?
Ostrzeżenie:
Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się w przeszłości. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Na początek powiem o czym nie posłuchasz i nie przeczytasz w tym artykule. Nie usłyszysz nic o dacie wybuchu i zakończenia wojny mandżurskiej, jak i o poszczególnych bitwach czy przebiegu kampanii. Tego tu nie znajdziesz!
W napisanym przez życie odcinku typu Standard opowiadam o działalności służb specjalnych cesarskiej Japonii (przede wszystkim) i carskiej Rosji, to znaczy o tym:
dlaczego wojna 1904/05 okazała się tak ważna dla późniejszych wydarzeń światowych,
dlaczego doszło do starcia (nieco papierowych) „tytanów”,
dlaczego imperializm japoński był zdradą stanu wobec cesarza,
jakimi metodami i środkami pracy dysponowały poszczególne służby specjalne walczących armii (wywiad, kontrwywiad, biały wywiad, cenzura, sabotaż),
czym była Grupa Międzynarodowych Poszukiwań Szpiegowskich carskiej Ochranki (lub jeśli wolisz, to Ochrany).
Zobaczysz, jak służby specjalne Rosji i Japonii, w okresie wojny mandżurskiej 1904/05 roku, rozwinęły dotychczasowe metody i środki pracy wywiadowczej oraz kontrwywiadowczej obu imperiów: Rosji i Japonii. Zupełnie inną sprawą jest jednak to, w jaki sposób spożytkowano te doświadczenia w okresie późniejszym…
Bowiem mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się. Choć zmienia się technologia.
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek mojego autorskiego podcastu, którego scenariusz napisało życie: OSS. Okiem Służb Specjalnych.Tym razem w audycji typu Standard opowiadam o człowieku, o Polaku, żyjącym na przełomie wieków: Franciszku Charwacie. Austro – węgierskim policjancie (politycznym), wywiadowcy i kontrwywiadowcy oraz polskim dyplomacie okresu II Rzeczpospolitej ?
Ostrzeżenie:
Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się w przeszłości. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Napisany przez życie odcinek typu Standard, w którym opowiadam o działalności Franciszka Charwata:
w policji politycznej Austro-Węgier,
w wywiadzie i kontrwywiadzie wojskowym CK armii,
w wywiadzie i dyplomacji II RP,
i jego powiązaniach z „piłsudczykami”.
Dopóki nie było państwa polskiego, działał dla zaborcy. Gdy Polska odrodziła się… nadal pracował dla wywiadu. Ale przede wszystkim w dyplomacji nie kierunku wschodnim oraz krajów bałtyckich. I swoje umiejętności wywiadowcze cały czas wykorzystywał. Bo mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się. Zmienia się jedynie technologia.
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek mojego autorskiego podcastu, którego scenariusz napisało życie: OSS. Okiem Służb Specjalnych. Tym razem w audycji typu Standard opowiadam o szyfrach stosowanych przez rewolucjonistów rosyjskich oraz carskiej służbie dekryptażu. Temat może i brzmi „ciężko” (kryptografia i kryptologia), ale serwuję go „po ludzku”. Zrozumiale znaczy. I myślę, że wystarczająco ciekawie, by temat „wciągnął” ?
Ostrzeżenie:
Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się w przeszłości. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Napisany przez życie odcinek typu Standard, w którym wyjaśniam:
krótkiej historii szyfrowania korespondencji,
szyfrach rewolucjonistów rosyjskich,
szyfrowaniu żandarmskich dokumentów,
służbie dekryptażu Ochranki,
atramentach sympatycznych,
podręcznikach szyfrowania dla rewolucjonistów,
teoretykach i praktykach kryptografii i kryptologii rewolucyjnej: Władimirze Akimowie, Pawle Rosenthalu, Władimirze Sapeszko oraz Michaile Iskryiste.
Szyfry stanowią ogromnie ważną część pracy konspiracyjnej – w tym w służbach specjalnych. A mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się. Zmienia się jedynie technologia.
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek mojego autorskiego podcastu, którego scenariusz napisało życie: OSS. Okiem Służb Specjalnych. Tym razem w audycji typu Archeo kontynuuję wspomnienia generała dywizji Korpusu Żandarmów Pawła Pawłowicza Zawarzina. Skupiam się jednak na konkretnych zdarzeniach z życia żandarmów i urzędników tajnej carskiej policji politycznej, Ochranki (lub jeśli wolisz: Ochrany). Wybrane przeze mnie historie są niemal na pewno nieznane szerszej publiczności.
Ostrzeżenie:
Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się w przeszłości. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Napisany przez życie odcinek typu Archeo, w którym wyjaśniam:
jak pracowała Ochranka w rzeczywistości,
jakie były skutki pogromu kiszyniowskiego dla carskiej administracji oraz rosyjskich Żydów,
dlaczego Ochranka nie zajmowała się wszystkimi sprawami,
jak w praktyce rozpracowywano grupy rewolucjonistów i likwidowano tajne drukarnie,
dlaczego tak ważne było przestrzeganie ścisłych zasad konspiracji,
jak w rzeczywistości wyglądała sprawa podwójnego, niemiecko – rosyjskiego, obywatelstwa z punktu widzenia bezpieczeństwa imperium,
jak funkcjonowała szkoła żandarmów,
Jestem pewien, że jeśli jesteś Słuchaczem podcastu OSS. Okiem Służb Specjalnych to wszystkie przytoczone historie będą dla Ciebie całkowicie zrozumiałe. Ukazują one jak dobrze w tamtych czasach zorganizowana była praca Ochranki (lub jeśli wolisz: Ochrany). Ponadto wspaniale pokazują w jak skomplikowanych warunkach prawnych oraz społecznych prowadzono poszukiwania polityczne. Do samego zresztą końca, czyli do upadku caratu. Praca ta była efektywna i skuteczna, ale nie mogła zapobiec erozji administracji państwa. I warto pamiętać, że mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się.
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek mojego autorskiego podcastu, którego scenariusz napisało życie: OSS. Okiem Służb Specjalnych. W audycji typu Archeo opowiadam słowami świadka zdarzeń, generała Pawła Zawarzina opowiadam o tym jak pracowali żandarmi na rzecz tajnej carskiej policji politycznej, Ochranki (lub jeśli wolisz: Ochrany).
Ostrzeżenie:
Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się w przeszłości. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Napisany przez życie odcinek typu Archeo, w którym wyjaśniam:
jak zorganizowany był system śledztw politycznych w carskiej Rosji,
jaka była rola żandarmów oraz podstawy prawne poszukiwań politycznych,
co składało się na problematykę pracy z tajnymi współpracownikami (tajnymi agentami),
jak wyglądała praca filerów (tajnych detektywów),
jak organizowana mieszkania konspiracyjne i przebieg spotkania z tajnym współpracownikiem,
jakie stosowano zasady konspiracji pracy rewolucyjnej.
Generał Zawarzin zrobił wykład pracy poszukiwawczej oraz konspiracyjnej. I warto pamiętać jego uwagi, gdyż mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się.
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek mojego autorskiego podcastu, którego scenariusz napisało życie: OSS. Okiem Służb Specjalnych. W audycji typu Standard opowiadam o sprawie Stanisława Brzozowskiego, najgłośniejszej sprawie szpiegowskiej na ziemiach polskich w czasie zaborów. Nie rozstrzygniętej do dnia dzisiejszego zresztą.
Ostrzeżenie:
Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się w przeszłości. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Napisany przez życie odcinek typu Standard, w którym:
poruszam sprawy dotyczące Bloga,
opowiadam o sprawie Stanisława Leopolda Brzozowskiego,
wyjaśniam co przyczynło się do powstania psychozy szpiegofobii w Kongresówce,
wyjaśniam kilka zawiłych historii dotyczących Polski, Litwy, Białorusi i Ukrainy,
zarysowuję kontekst działań tajnej policji carskiej na ziemiach polskich,
wskazuję jak działali polscy tajni współpracownicy Ochranki.
W rzeczywistości poruszona przez mnie sprawa Brzozowskiego jest jedynie pretekstem do opowiedzenia o psychozie szpiegofobii (a także jej efektach) w środowiskach konspiracyjnych: narodowych i rewolucyjnych, czyli wśród osób żyjących na terenach tak zwanej Kongresówki. A także o prawdziwych polskich agentach (tajnych współpracownikach) Ochranki (lub jeśli wolisz: Ochrany), carskiej policji politycznej.
Mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się z upływem lat.
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek mojego autorskiego podcastu, którego scenariusz napisało życie: OSS. Okiem Służb Specjalnych. W noworocznej audycji typu Archeo słowami świadków zdarzeń z tamtych lat opowiadam o służbie wywiadowczej oraz kontrwywiadzie w czasach Wielkiej Wojny 1914–18 roku.
Ostrzeżenie:
Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się w przeszłości. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Napisany przez życie odcinek typu Archeo, w którym:
opowiadam o kobietach–agentkach i kontrwywiadowczyniach oraz dzieciach–konfidentach, jak również o różnego rodzaju metodach i środkach pracy wywiadowczej i kontrwywiadowczej lat Wielkiej Wojny (a i nieco później),
przytaczam historie, które miały miejsce na ziemiach polskich: nad Bzurą i w Warszawie,
mówię nieco o „uśledczaniu” Policji Państwowej w zakresie Defensywy Politycznejw II RP
cytuję wybrane fragmenty trzech przedwojennych książek.
Mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się z upływem lat.
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek mojego autorskiego podcastu, którego scenariusz napisało życie: OSS. Okiem Służb Specjalnych. Ponieważ zbliża się koniec 2020 roku, to dzisiejsza audycja będzie nieco inna, niż dotychczasowe. Podsumowuję w niej krótko sprawy związane z Blogiem, którego ten podcast stanowi integralną część. Dodatkowo cytuję fragmenty starej książki opowiadającej o działaniach szpiegowskich podczas I Wojny Światowej, gdzie zwracam uwagę na angielski system wywiadu w tamtych czasach.
Ostrzeżenie:
Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się w przeszłości. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Napisany przez życie odcinek specjalny w którym:
podsumowuję rok 2020,
snuję plany na rok przyszły, 2021,
opowiadam nieco o generale „Grocie” Roweckim,
cytuję wybrane fragmenty książki kapitana angielskiego wywiadu z czasów I Wojny Światowej, Ferdynanda Touhy’ego.
Mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się z upływem lat.
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek mojego autorskiego podcastu, którego scenariusz napisało życie: OSS. Okiem Służb Specjalnych. Tym razem w audycji typu Standard opowiadam o kolejnym niewinnym człowieku, który dostając się w tryby służb specjalnych nie miał najmniejszych szans na wyjście z tego żywym. Opowiem o zamiataniu w carskim państwie pod dywan własnej niekompetencji poprzez oskarżenie o zdradę i stracenie pułkownika żandarmów Siergieja Nikołajewicza Miasojedowa. Przekonasz się jak łatwo można było wrobić człowieka w szpiegostwo. Na szczęście to tylko przeszłość. Czy na pewno?
Ostrzeżenie:
Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się w przeszłości. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Napisany przez życie odcinek typu Standard, a w nim opowiadam o tym:
jak państwo zdradziło swojego oficera,
jak zostawało się Żandarmem,
jak wrabia się w szpiegostwo,
czym były afery pułkownika Miasojedowa oraz generała Suchomlinowa,
jak „miasojedowszczina” przyczyniła się do klęski carskiej Rosji.
Mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się z upływem lat. I nie od dziś szefowie służb specjalnych (oraz ich szefowie), chcąc ukryć własną niekompetencję, a nie chcąc odpowiadać za błędy własne, składają w ofierze ludzi niewinnych
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Czy słynna „zdrada pułkownika Redla” to „bujda na resorach”?
Serdecznie zapraszam na kolejny odcinek mojego autorskiego podcastu, którego scenariusz napisało życie: OSS. Okiem Służb Specjalnych. Tym razem w audycji typu Standard odpowiadam na powyższe pytanie.
Ostrzeżenie:
Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się w przeszłości. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Napisany przez życie odcinek typu Standard, a w nim opowiadam o tym:
czym jest prawda w pracy kontrwywiadu,
jakie wątpliwości budzi „sprawa Redla„,
jak pracował carski agent nr 25,
jaki majątek zgromadził Redl,
jaki był rozmiar zdrady przypisywanej Redlowi,
jakie istotne materiały zdobyły służby trzech imperiów.
Mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się z upływem lat. Dlatego na przykładzie „zdrady Redla” opowiem o materialno – formalnej prawdzie (to ironia ?) o całej tej aferze szpiegowskiej. Okazało się bowiem, że po ostatniej audycji zadaliście wiele pytań dotyczących całego okresu jego współpracy z carskim wywiadem wojskowym. Sęk w tym, że w przypadku pułkownika Redla nie ma poważnych dowodów na jego zdradę. Prawda historyczna o nim w zasadzie oparta jest na prawdzie „formalnej” (a nie materialnej) i może mieć niewiele wspólnego z tym, co wydarzyło się naprawdę. A w świecie służb mniej lub bardziej tajnych takich zdarzeń było wiele. Znacznie, znacznie więcej…
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek napisanego przez życie podcastu OSS. Okiem Służb Specjalnych. Tym razem w audycji typu Standard opowiadam służbach wywiadu i kontrwywiadu podwójnej monarchii austro – węgierskiej: o tajnej policji politycznej oraz wywiadzie wojskowym. Różniły się one znacznie od służb niemieckich (dla których stanowiły zresztą wzorzec i punkt odniesienia), a także od wywiadu carskiego oraz posiadały zupełnie inne rozwiązania organizacyjne i sposób działania.
Ostrzeżenie:
Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się sto lat temu. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Napisany przez życie odcinek typu Standard, a w nim opowiadam o tym:
austro – węgierskiej Tajnej Policji Politycznej,
wojskowym wywiadzie państwa Habsburgów,
walce wywiadów: austriackiego i carskiego,
sukcesach pułkownika Maxymiliana Ronge,
zdradzie pułkownika Alfreda Redla,
metodach pracy i powodach porażek Biura Ewidencyjnego.
Mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się z upływem lat. A w trakcie przygotowywania materiału do tej audycji coraz bardziej prześladowała mnie myśl, że w cesarsko – królewskim państwie służby specjalne nie mogły osiągnąć pełni swoich możliwości. Nie dlatego jednak, iż były lekceważone. Jak zawsze jest to ten sam problem: służby są jedynie emanacją kondycji całego państwa. Nie znaczy to jednak, że wywiadowcze służby wojskowe tej podwójnej, austro – węgierskiej monarchii nie były złe; na pewno lepsze od rosyjskich. A mimo to Rosjanie potrafili je głęboko zinfiltrować. Zaś podczas wojny, w związku z wywiadem frontowym, były równie nieprzygotowane do prowadzenia rozpoznania, jak carskie. Tak to już jest, że praca na poziomie operacyjnym (czyli mówiąc po wojskowemu: taktycznym), wykonywana przeciętnie, jest wystarczająca do odnoszenia jakichś tam sukcesów. A wystarczy łut szczęścia i zawerbuje się nawet swojego Redla.
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek napisanego przez życie podcastu OSS. Okiem Służb Specjalnych. Tym razem w audycji typu Standard opowiadam o wywiadzie niemieckim początków dwudziestego wieku, tj. do zakończenia I Wojny Światowej. Wyjaśniam na czym polega nowatorstwo służb niemieckich oraz jakie elementy złożyły się na osiąganie wspaniałych wyników zarówno w czasie pokoju, jak i wojny: organizacji wywiadu, rekrutacji agentów, budowaniu wielu sieci szpiegowskich, legendowaniu ich działań itd. I pamiętaj, że Niemcy stworzyli nowoczesny wywiad (na czas: pokoju, wojny oraz propagandy) w erze wciąż obowiązujących wzorców napoleońskich…
Ostrzeżenie:
Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się sto lat temu. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Napisany przez życie odcinek typu Standard, a w nim opowiadam o tym:
czym jest akrybia 😉
jak zorganizowano kajzerowski wywiad wojskowy,
jak rekrutowano, szkolono i kontrolowano agenturę,
jak legendowano działalność agenturalną,
jaka była rola oficerów, podoficerów i kolonistów niemieckich,
do czego wykorzystano biznes niemiecki,
jak działał wywiad niemiecki w czasie wojny.
Mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się z upływem lat. A kajzerowski wywiad wojskowy miał to szczęście, że dość szybko wyrwał się spod wpływu policji politycznej, zaś Ministerstwo Spraw Zagranicznych nie zdołało stworzyć swojej służby wywiadowczej na wzór carski. Dlatego jeśli porównamy organizację, system i metody pracy wywiadu niemieckiego z carskim, to trzeba przyznać, że oba są przykładem tego, jak organizować i prowadzić wywiad wywiadowczy (mam na myśli wywiad niemiecki) oraz jak tego nie robić (tu chodzi mi o carską Rosję).
Nie zapominaj jednak, że wszelkie rozwiązania organizacyjne i potencjał wywiadowczy zależą zawsze od dwóch czynników:
stanu państwa,
ludzi zatrudnionych w służbach specjalnych.
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek napisanego przez życie podcastu OSS. Okiem Służb Specjalnych. Tym razem w audycji typu Standard opowiadam o innych niż Ochranka (lub jeśli wolisz: Ochrana), a zupełnie nie znanych polskiemu Odbiorcy (nawet temu interesującemu się tematyką specsłużb), tajnych służbach specjalnych carskiego imperium początku XX wieku: dyplomatycznych, dworskich oraz finansowo-przemysłowych. Przede wszystkim jednak skupiam się na kompletnie rozsypanym wywiadzie carskiej Armii Imperialnej w trakcie całego jej istnienia oraz lekcjach płynących z jej niemocy dla Nas współczesnych. I ostrzegam:
Czytasz o tym, co naprawdę wydarzyło się sto lat temu. Wszelkie podobieństwo do aktualnych wydarzeń oraz postaci współczesnych jest całkowicie przypadkowe (i niezamierzone)!
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Napisany przez życie odcinek typu Standard, a w nim opowiadam o tym:
jak działał wywiad polityczny w carskiej Rosji,
dlaczego zbierano plotki dworskie,
kto prowadził wywiad ekonomiczny,
dlaczego kompletnie nieefektywny był wywiad militarny,
jak wyglądał doraźny carski wywiad frontowy,
jakie istotne błędy popełniono w carskim (anty)systemie wywiadowczym.
Mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się z upływem lat. Podobnie, jak nie zmienia się ich liczebność. I mam na myśli nie ilość funkcjonariuszy w służbie, lecz samą ilość służb tajnych w jednym państwie.
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek napisanego przez życie podcastu OSS. Okiem Służb Specjalnych. Tym razem w audycji typu Standard, w której poszukuję odpowiedzi na pytanie: – Czy Stalin był tajnym współpracownikiem Ochranki (lub jeśli wolisz: Ochrany)?
Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Napisany przez życie odcinek typu Standard, a w nim opowiadam o tym:
jak wyglądało w praktyce rejestrowanie tajnych współpracowników i rewolucjonistów oraz archiwizowanie materiałów Ochranki,
jak rewolucjoniści (najpierw eserowcy, a później bolszewicy) postąpili z materiałami archiwalnymi Ochrany,
co wspólnego z materiałami o współpracy Stalina miał marszałek Tuchaczewski,
jak wyglądały dokumenty – fałszywki mające dokumentować współpracę,
jak ocenił po latach tzw. „list Eremina” generał żandarmów, Aleksander Spirydowicz.,
jak splatały się drogi Stalina i Gurdżijewa.
Mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy, więc praca służb i ich agentur nie zmienia się z upływem lat. Także ta, związana z niszczeniem wszelkich materiałów, które mogłyby wskazywać na współpracę niektórych osób z niektórymi służbami specjalnymi. I to zarówno niszczeniu ich przez same służby, jak i przez te osoby.
Walka teczkami trwa cały czas…
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
Zapraszam na kolejny odcinek napisanego przez życie podcastu OSS. Okiem Służb Specjalnych. Tym razem w audycji typu Standardopowiadam o szkołach Ochranki, czyli o tym, jakie umiejętności musiał nabyć oficer carskiej policji politycznej prowadzący robotę agenturalną. „Szkoły” to oczywiście nazwa umowna, gdyż przede wszystkim chodzi o Ewrastynkę, Zubatowszczynę i Zubatowizm oraz dezinformację i prowokację! Jak to w Ochrance… Miłego słuchania. Lub czytania (transkrypcji) ?
O CZYM POSŁUCHASZ I PRZECZYTASZ
Napisany przez życie odcinek typu Standard, a w nim opowiadam:
o Ewrastynce (Eurastynce), szkole Nadzoru Zewnętrznego, czyli o tym , co filer (tajny detektyw) powinien potrafić, by skutecznie prowadzić obserwację (a w zasadzie to o twórcy tej szkoły, Miednikowie, gdyż o samych umiejętnościach filerów to już było),
o Zubatowszczynie, czyli szkole skutecznej strategii Ochranki wobec legalnych organizacji społecznych, przede wszystkim zaś związków zawodowych,
o Zubatowizmie, czyli o umiejętnościach niezbędnych do prowadzenia pracy agenturalnej,
a także o tym:
jak przeliczył się Sudiekin wykorzystując swojego tajnego współpracownika do realizacji własnych planów,
jaki błąd popełnił Gierogij Gapon, przywódca ruchu robotniczego i tajny współpracownik,
jaka była skuteczność Ochrany podczas Rewolucji 1905 roku,
jak kontrolowano partie opozycyjne w Dumie Państwowej (i nie tylko) przez tajnych współpracowników, w tym Romana Malinowskiego (i jak to się dla niego skończyło).
Mimo lat, służby ciągle stosują te same środki i metody pracy. Także te, związane z kontrolowaniem wszelkich związków, stowarzyszeń i organizacji za pośrednictwem dobrze uplasowanej agentury. I to agentury dobrze wyszkolonej, właściwie wytypowanej i zawerbowanej przez funkcjonariuszy służb specjalnych, dobrze przygotowanych do tego typu roboty.
O tym właśnie opowiadam. Zero teorii, tylko przykłady z życia…
Serdecznie Cię witam!!! I przy okazji: Tak, to ja jestem na tym zdjęciu ? Piszę o służbach mniej lub bardziej tajnych, gdyż doskonale rozumiem ich specyfikę. Tak się bowiem składa, że zanim zostałem szkoleniowcem Wywiadu Bezpieczeństwa Biznesu CSI (Corporate Security Intelligence) byłem oficerem polskich służb specjalnych. A obecnie przekazuję praktyczną wiedzę i umiejętności niezbędne dla biznesowych: researcherów (czyli wywiadowców), analityków (i to nie tylko wywiadowczych), bezpieczników (czyli wszelakich specjalistów ds. bezpieczeństwa) oraz strategów biznesowych (co oznacza również menadżerów i kierowników różnego autoramentu, a także top managementu). I na tym zarabiam. A Blog i podcasting to moje prezenty dla Ciebie ?
